Ένας τελικός Grand Slam,  θα είναι πάντα και ένα παιχνίδι ψυχολογίας.  Ένας μεγάλος τελικός διαφέρει πολύ από έναν αγώνα σε κάποιο γύρο ενός  πρωταθλήματος. Όσα περισσότερα διακυβεύονται  σε έναν αγώνα τόσο περισσότερο ο αγώνας αυτός  αποκτά ψυχολογικό βάρος και ευνοεί  τον παίκτη που βασίζεται στα κυρίαρχα στοιχεία της απόδοσης και είναι ψυχολογικά και διανοητικά ισορροπημένος . Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν, ο αγώνας ξεκινούσε με μια μικρή υπεροχή  του Djokovic. Για να μπορέσει να κερδίσει ο Del Potro, θα πρέπει να έχει ένα καλό ποσοστό  στα επικίνδυνα χτυπήματα που αναγκαστικά  θα χρειαστεί να επιχειρήσει όταν βρει την ευκαιρία καθώς είναι βέβαιο ότι η διάρκεια στους πόντους δεν τον ευνοεί. Αλλά για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να είναι ήρεμος. Η αγωνιστική λογική λέει όμως ότι δεν θα είναι ήρεμος σε ένα παιχνίδι που «παίζονται» πολλά. Επιπρόσθετα όλων αυτών υπάρχουν και κάποια άλλα στοιχεία που δυσκολεύουν  τον Del Potro απέναντι στον Djokovic. Ένα από αυτά είναι ότι το service του,  που κατά κάποια έννοια εκμηδενίζεται,  καθώς πέφτει πάνω σε ένα από τα όπλα του Djokovic  που είναι το return. Ένα άλλο είναι το πολύ αργό  γήπεδο και ένα τρίτο η κακή παράδοση.

Από την αρχή του παιχνιδιού φαίνεται ότι ο Del Potro είναι κάπως πιο προσεκτικός αλλά και κάπως πιο νευρικός απ' ότι συνήθως. Σίγουρα πάντως δεν δείχνει ελεύθερος και άνετος. Αυτό δεν είναι υποχρεωτικά κακό. Ένα απρόσεκτο ξεκίνημα μπορεί να καταστεί καταστροφικό. Είναι μια σωστή τακτική να ξοδέψεις ενέργεια στην αρχή του παιχνιδιού που είσαι ακόμα φρέσκος, ώστε να αποκτήσεις ένα προβάδισμα που θα σου επιτρέψει να ρισκάρεις στην συνέχεια. Ο Del Potro αν θέλει να κερδίσει θα πρέπει να διαχειριστεί πολύ σωστά όλες τις μικρές και τις μεγάλες ευκαιρίες που θα έχει και ιδιαίτερα στην αρχή του αγώνα. Θα πρέπει να μπορέσει να ισορροπήσει με ακρίβεια μεταξύ προσοχής και τόλμης, μέχρι  να αποκτήσει ένα  πλεονέκτημα στο σκορ που θα του επιτρέψει να εκτελεί από εκεί και πέρα με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση τα επικίνδυνα χτυπήματα  που του είναι αναγκαία. Τελικά όμως, χάνει  την πρώτη ευκαιρία να βάλει δύσκολα στον Djokovic στο 30-0 του 3ου game,  χωρίς να ρισκάρει εκεί που είχε την πρώτη ευκαιρία και δέχεται ένα break από 40-0, στο 8ο game, κάνοντας πολλά μαζεμένα αβίαστα λάθη. Στην πραγματικότητα, «χαρίζει» κατά κάποια έννοια σχετικά εύκολα το 1ο σετ. Σε αυτό το επίπεδο το να δέχεσαι break από 40-0 είναι ένα λάθος που μπορεί να καταστεί καθοριστικό. Το παιχνίδι τώρα μακραίνει και το ψυχολογικό βάρος αυξάνεται. Τα δεδομένα πλέον ευνοούν ακόμη περισσότερο τον Σέρβο.

Αυτή πιστεύω είναι η ιστορία του αγώνα από την αρχή μέχρι το τέλος. Λίγο περισσότερο ρίσκο, λίγη περισσότερη προσοχή και λίγο περισσότερο τρέξιμο ήταν αναγκαία για τον Αργεντινό. Δυστυχώς δεν βρήκε την απαιτούμενη ισορροπία  για ένα μεγάλο διάστημα του παιχνιδιού, ώστε να κυριαρχήσει στο σκορ και να απελευθερωθεί.  Όσο και αν το συναίσθημα του γηπέδου ήταν υπέρ του,  δεν κατάφερε να βρει στα κρίσιμα σημεία αυτό το λίγο που του έλειπε για να γείρει και την ισορροπία του αγώνα προς το μέρος του. Ήταν σε όλο το παιχνίδι μισό βήμα πίσω. Νομίζω το 3-0 σετ τον αδικεί, αλλά πολύ δύσκολα θα κέρδιζε και στα 5 σετ επίσης. Έχοντας χάσει το πρώτο σετ, απέμενε ένα ονειρικό, αλλά πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο να συμβεί 3-1 υπέρ του. Αν παρατηρήσετε  την συνολική διάρκεια του αγώνα θα δείτε ότι είναι ένα πολύ μεγάλο σε διάρκεια παιχνίδι για 3 σετ και αυτό δείχνει ότι δεν ήταν ένα εύκολο παιχνίδι για τον Djokovic. Δυστυχώς όμως κάτι έλλειψε και δεν έγινε, παρά σε κάποιο διάστημα στο 2ο σετ, το ματς που όλοι θα θέλαμε να δούμε όταν ξεκινούσε.

Δεν θέλω να μειώσω σε καμία περίπτωση την νίκη του Djokovic. Αναμφισβήτητα έχει, τα αθλητικά,  τα φυσικά αλλά και τα απαραίτητα τεχνικά προσόντα. Πάνω απ' όλα όμως,  απέδειξε για άλλη μια φορά, ότι  έχει την προσωπικότητα και  επάξια ανήκει σε αυτή την ιστορική ομάδα των «πολύ μεγάλων». Αλλά σε αυτό το παιχνίδι, το σκορ διαμορφώθηκε στο 3-0 περισσότερο επειδή δεν μπόρεσε ο Del Potro να διαχειριστεί και να υπερβεί τον εαυτό του στα κρίσιμα σημεία, παρά επειδή κυριάρχησε σε αυτά  καθοριστικά ο Djokovic.  Για τον Djokovic, αυτό το παιχνίδι ήταν πιστεύω, η οριστική του επιστροφή στο ψηλότερο επίπεδο και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι για το άθλημα και για τους θεατές.