Αν οι γονείς παρακολουθούν τις προπονήσεις του παιδιού:

• Παρεμβαίνουν στη διαδικασία κοινωνικοποίησης του παιδιού!
• Γίνονται επιρρεπείς στον πειρασμό του "ξέρω!". Θα αρχίσουν να κρίνουν, να σχολιάζουν τα "επιτεύγματα", θα αναλύονται τεχνικά θέματα. Στην περίπτωση αυτή για τον γονεά είναι καλύτερα να μην "ξέρει"!
• Το παιδί θα χάνει τη συγκέντρωση του, αναζητώντας και κοιτώντας τους γονείς
• Παρεμποδίζεται η διαδικασία αυτόνοησης του παιδιού
• Ο γονέας θα είναι δύσκολο να διακρίνει την εξέλιξη του παιδιού σε βάθος χρόνου καθώς το παρακολουθεί καθημερινά
• "δείχνουν" στον προπονητή ότι δεν τον εμπιστεύονται
• Αναστέλλουν την εσωτερική επιθυμία του παιδιού
• "Πιέζουν" έμμεσα το παιδί για καλή απόδοση
• Δημιουργούν αίσθημα εξάρτησης στο παιδί
• Γίνονται οι ίδιοι εξαρτημένοι από το άθλημα και την παρουσία του παιδιού!

Σύμφωνα με έρευνες: Όσο περισσότερο οι γονείς παρακολουθούν τις προπονήσεις, τόσο πιο πιθανό είναι το παιδί να εκγαταλείψει το άθλημα του.

O Ζαρώτης Iωάννης είναι Ψυχολόγος-Αθλητικός Ψυχολόγος (κάτοχος άδειας ασκήσεως επαγγέλματος Ψυχολόγου), απόφοιτος του Προγράμματος Ψυχολογίας του τμήματος Φιλοσοφίας- Παιδαγωγικής- Ψυχολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και απόφοιτος του Φ.Π.Ψ. Ιωαννίνων.
Κατέχει Μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στο πρόγραμμα «Φυσική Αγωγή και Αθλητισμός» του Τ.Ε.Φ.Α.Α. Αθηνών με ειδικότητα «Αθλητική Ψυχολογία» και είναι υποψήφιος Διδάκτωρ του Προγράμματος Ψυχολογίας του ΦΠΨ Αθηνών.  Είναι μέλος τουΣυλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων (Σ.Ε.Ψ.), της Ελληνικής Εταιρείας Αθλητικής Ψυχολογίας (ΕΑΨ), της Ευρωπαικής Ομοσπονδίας Αθλητικής Ψυχολογίας (FEPSAC) και  της Διεθνούς Ενώσεως Εφαρμοσμένης Αθλητικής Ψυχολογίας (AASP). www.sportpsychologist.gr