Tο Ελληνικό Τένις (μέρος πρώτο)

 
Tο Ελληνικό Τένις (μέρος πρώτο)
Tο Ελληνικό Τένις (μέρος πρώτο)
tennisnews team Δευτέρα, 07 Σεπτεμβρίου 2015 - 13:23

O "THE COACH", Στάθης Χαριτωνίδης μέσα από την ομώνυμη στήλη του στο tennisnews.gr κάνει μια προσπάθεια να σκιαγραφήσει το ελληνικό τένις μέσα από τη δική του οπτική γωνία. Διαβάστε το 1ο μέρος και πείτε μας τη γνώμη μας μέσω σχολίων στο τέλος του άρθρου.

Πολύ συχνά, σχεδόν όλοι όσοι ασχολούμαστε επί μακρόν με αυτό που ονομάζουμε Ελληνικό Τένις, προσπαθούμε να συνειδητοποιήσουμε αυτό στο οποίο μετέχουμε.

Ερχόμαστε στο σημείο να αναρωτηθούμε για την ποιότητα και την δυνατότητα αυτού του «κόσμου»  στον οποίο μετέχουμε. 

Είναι σαφές πως  στη χώρα μας υπάρχει μια γενικευμένη άποψη, ότι το τένις στην Ελλάδα είναι χαμηλού επιπέδου. 

Είναι όμως κάτι τέτοιο μια αλήθεια; Είναι πραγματικά το τένις στην Ελλάδα χαμηλού επιπέδου; Και αν έτσι έχουν τα πράγματα τι θα πρέπει να γίνει ώστε να βελτιωθεί; Τι θα πρέπει να αλλάξει και τι μπορεί να αλλάξει; Ποιος είναι ο παράγοντας που φταίει περισσότερο; 

Η δυσκολία πάντα σε τέτοιου είδους προσεγγίσεις είναι διπλή. Από την μία πλευρά πρέπει να αναλογιστούμε σωστά την πραγματικότητα, ώστε να υπολογίσουμε σωστά τα δεδομένα μας, και από την άλλη πλευρά να βρούμε την ενδεδειγμένη λύση.  Όχι μια θεωρητική λύση, αλλά μια εφαρμόσιμη λύση. Πολλές φορές αυτό ακριβώς είναι και το βασικότερο πρόβλημα, η λύση δεν είναι συμβατή με το περιβάλλον.

Για να γίνει αυτό κατανοητό θα χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα. 

Ας πάρουμε για παράδειγμα κάποιον που έχει την φιλοδοξία να δημιουργήσει μια καλλιέργεια κάποιου είδους σε ένα τόπο. Σκέφτεται λοιπόν. Θα βρω τον καλύτερο σπόρο του είδους  απ’ όλο τον κόσμο, και θα τον φυτέψω στον τόπο που έχω. 

Αυτή η προσέγγιση όμως μπορεί να είναι λάθος. 

Γιατί; 

Γιατί ο σπόρος θα πρέπει να  είναι συμβατός με τον τόπο. Ο καλύτερος σπόρος δεν αρκεί. Ο συνδυασμός του σπόρου και του τόπου είναι το ζητούμενο. Κάτι που αποδίδει υπό ορισμένες συνθήκες, δεν αποδίδει υπό όλες τις συνθήκες. Πρέπει λοιπόν, να αναλύσω, να καταλάβω, και να αποδεχθώ τις συνθήκες του τόπου μου, ώστε να επιλέξω τον σωστό σπόρο. Αυτά τα δύο πρέπει να είναι συμβατά για να έχω το ιδανικό αποτέλεσμα. 

Ταυτόχρονα επίσης, υπάρχει και το ενδεχόμενο της πλήρους αδυναμίας. 

Δηλαδή κάποιος παράγοντας είναι απαγορευτικός. Δεν γίνονται όλα παντού. 

Έτσι λοιπόν και στην περίπτωσή μας, θα πρέπει να αναλογιστούμε και να αποφασίσουμε σωστά. Ποια είναι η πραγματικότητα, ποιες είναι οι δυνατότητες, ποιες μπορεί να είναι οι λύσεις, ποιό τελικά μπορεί να είναι το ιδανικό αποτέλεσμα. 

Αν θέλουμε να οριοθετήσουμε το επίπεδο του αθλήματος στην χώρα μας, είναι αναγκαίο λοιπόν, πρώτα απ’ όλα να καταγράψουμε και να υπολογίσουμε τα δεδομένα του.

 

Στην  Ελλάδα λοιπόν, ασχολούνται με  το τένις όχι περισσότεροι νομίζω από 10.000 άνθρωποι. 

Σε αγωνιστική βάση, σε όλες τις κατηγορίες λαμβάνουν μέρος λίγο έως πολύ όχι περισσότερα από 1000 παιδιά και όχι περισσότεροι από 100 ενήλικες. 

Υπάρχουν όχι περισσότεροι από 200 όμιλοι και περί τα 30 ιδιωτικά κλαμπ. 

Υπάρχει μια ομοσπονδία και περίπου 8 ενώσεις 

 

Στην χώρα αυτή την στιγμή πραγματοποιούνται περίπου:

10 πρωταθλήματα αρχικού διεθνούς επαγγελματικού επιπέδου. (10.000 δολαρίων) 

3-4  πρωταθλήματα Εθνικού επιπέδου Ανδρών Γυναικών (Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών Γυναικών και  2-3 ιδιωτικά Πρωταθλήματα με κάποια συμμετοχή ενηλίκων αθλητών) 

Το Διασυλλογικό Πρωτάθλημα Ανδρών Γυναικών που πραγματοποιείται σε δύο φάσεις και διαρκεί συνολικά δύο Σαββατοκύριακα.

4  Διεθνή πρωταθλήματα εφήβων 

5-10 πρωταθλήματα παίδων - εφήβων υψηλού εθνικού επιπέδου 

10 – 20 πρωταθλήματα παίδων εφήβων μέσου και χαμηλού επιπέδου 

και κάποια πρωταθλήματα βετεράνων 

 

Ο κυριότερος χρηματοδότης των αθλητών, είναι αυτή την στιγμή η οικογένεια. 

Ο κυριότερος φορέας εκμάθησης και αγωνιστικής δραστηριότητας, είναι οι όμιλοι. 

Δεν υπάρχει κανένας κεντρικός μηχανισμός υποστήριξης, τόσο σε πρακτικό όσο και σε θεωρητικό ή συμβουλευτικό επίπεδο για αθλητές υψηλού εθνικού επιπέδου (αθλητές που ξεπερνούν τα όρια των ομίλων) παρά μόνο σε μια ιδιωτική βάση. 

Υπήρξαν διαστήματα, κατά τα οποία η ομοσπονδία αλλά και κάποιοι όμιλοι, στήριξαν πότε περισσότερο και πότε λιγότερο αθλητές ώστε να ανταποκριθούν στις διεθνείς απαιτήσεις.

 

Όλα αυτά μαζί τα δεδομένα του αθλήματος, από πλευράς συμμετοχών πόρων και οργάνωσης, κατατάσσουν την Ελλάδα συνολικά ως χώρα, στα δεδομένα μιας μεσαίας πόλης της Ευρώπης, και σε περιόδους που υπήρχε μια υποστήριξη προς τους αθλητές υψηλού εθνικού επιπέδου από τους φορείς, θα μπορούσαμε να πούμε σε επίπεδο μιας Ευρωπαϊκής περιφέρειας. 

Με βάση τα δεδομένα αυτά το Ελληνικό τένις έχει να παρουσιάσει σταθερά από το 1980 μέχρι το 2015: (Συγχωρέστε με αν ξεχνάω κάποιους αλλά το ζητούμενο είναι να παρουσιαστεί η συνολική εικόνα)

 

Στις Γυναίκες

την  Λένα Δανιηλίδου να έχει φτάσει μέχρι το ν. 14 στην παγκόσμια κατάταξη

την Αγγελική Κανελλοπούλου να έχει φτάσει στο ν. 43 και 

την Χριστίνα Παπαδάκη στο ν. 72 στην παγκόσμια κατάταξη  

Δύο αθλήτριες την Ειρήνη Γεωργάτου (184)  και την Άννα Γερασίμου (200) να έχουν φτάσει κοντά στο ν. 200 στην παγκόσμια κατάταξη.  

Στους Άνδρες

Δύο αθλητές τον Κωνσταντίνο Οικονομίδη και τον Βασίλη Μαζαράκη να έχουν φτάσει κοντά στο ν. 100 στην παγκόσμια κατάταξη, τον Σόλωνα Πέππα κοντά στο ν. 150 και τον Γιώργο Καλοβελώνη κοντά στο ν. 200. 

Αρκετούς αθλητές και αθλήτριες που έχουν φτάσει σε θέσεις από το 200 μέχρι το 400 στην παγκόσμια κατάταξη. (Σάκκαρη, Αγγελίνος, Παπαμιχαήλ, Ρούσση, Καπλάνη, Ροβάς, Ζαχαριάδου) 

Εφήβους με Ευρωπαϊκές αλλά και Παγκόσμιες Διακρίσεις σε ατομικό και Ομαδικό Επίπεδο (Κανελλοπούλου, Τσαρμποπούλου, Μπαβέλας, Ρήγας, Παπαδάκη, Δανιηλίδου, Κατσιγιαννάκης, Τριάντης , Γερασίμου, Γεμουχίδης, Γεωργάτου, Γεωργούδας, Τσιτσιπάς κα) και με αρκετές νίκες επί αντιπάλων που βρέθηκαν σε πολύ ψηλές θέσεις αργότερα στην Παγκόσμια κατάταξη. 

Όλοι αυτοί οι αθλητές έμαθαν τένις στην Ελλάδα και προπονήθηκαν στην Ελλάδα, άλλοι για ένα μεγάλο διάστημα και άλλοι για όλο το χρονικό διάστημα της αγωνιστικής τους δραστηριότητας.

 

Αναλογιζόμενοι όλα τα παραπάνω θα έλεγα, ότι αυτά που έχουν επιτευχθεί δεν είναι λίγα. 

Νομίζω λίγες πόλεις ή περιφέρειες της Ευρώπης, έχουν καταφέρει κάτι αντίστοιχο συνολικά και σχετικά σταθερά  επί μία 30ετία. 

Δεν είμαστε πιστεύω τελικά τόσο «κακοί» συνολικά όσο νομίζουμε.

Τα ερωτήματα λοιπόν που προκύπτουν πλέον είναι συγκεκριμένα:

Θα πρέπει τελικά να είμαστε ευχαριστημένοι ή όχι; 

Μπορούμε με τις συνθήκες που έχουμε να κάνουμε κάτι καλύτερο; 

Τι πρέπει και τι μπορούμε να αλλάξουμε για να βελτιωθεί η κατάσταση; 

 

 

Google News Ακολουθήστε το tennisnews.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από το Τένις στην Ελλάδα.

Tennis shots