Ξεκινώντας την σημερινή ανάλυση, αισθάνομαι ότι πρέπει να σημειώσω κάτι που θα έπρεπε  να είχα αναφέρει από την πρώτη φορά. Θα ήθελα να επισημάνω ότι όλοι εμείς ως παρατηρητές ενός αγώνα, κρίνουμε και αναλύουμε σύμφωνα με αυτά του βλέπουμε να συμβαίνουν στο προσκήνιο. Στο παρασκήνιο όμως, συχνά συμβαίνουν γεγονότα που επηρεάζουν σημαντικά την έκβαση του εκάστοτε αγώνα.

Τα γεγονότα αυτά δεν είναι γνωστά παρά μόνο σε έναν στενό κύκλο ανθρώπων που βρίσκονται κοντά στους παίκτες. Είναι αναγκαίο λοιπόν να επισημάνουμε πάντα την σχετικότητα των αναλύσεών μας.  Έχοντας λοιπόν αυτό στην σκέψη μας θα επιχειρήσουμε να αναλύσουμε κάποια γεγονότα του φετινού MASTERS.

Αυτή την φορά δεν θα σταθώ τόσο στην ανάλυση του τελικού όσο κυρίως στο χαρακτηριστικότερο-κατά την γνώμη μου-γεγονός αυτού του τουρνουά. Της επαναλαμβανόμενης, εντός λίγων ημερών αναμέτρησης, μεταξύ του Roger Federer και του  Novak Djokovic με τόσο διαφορετικό αποτέλεσμα.

Ο τελικός για μένα είναι μια "τυπική επανάληψη" του τελικού του Wimbledon 2015, σε διαφορετική επιφάνεια. Όπως είχαμε παρατηρήσει, η χορτάρινη επιφάνεια και το Wimbledon ως "έδρα" ευνοούσαν σχετικά τον Federer και εφόσον δεν το εκμεταλλεύτηκε όσο μπορούσε εκεί, τα πράγματα θα ήταν δυσκολότερα σε έναν τελικό οπουδήποτε αλλού. Στον τελικό, αν και δεν παίχτηκε τένις πολύ υψηλού επιπέδου, διατηρήθηκαν οι λογικές αναλογίες του παιχνιδιού και ήρθε ένα λογικό αποτέλεσμα.

Αυτό όμως που κατά την γνώμη μου ήταν έντονο και αξίζει μιας εκτενέστερης ανάλυσης, είναι το πολύ διαφορετικό αποτέλεσμα στις δύο αναμετρήσεις μεταξύ των ίδιων παικτών.

Αυτό που όλοι νομίζω σκέφτονται στο τέλος είναι πως το 2-0 υπέρ του Federer έγινε μέσα σε μερικά 24ωρα, ένα εύκολο σχετικά 2-0 υπέρ του Djokovic.  

Είναι αλήθεια ότι το αποτέλεσμα της αναμέτρησης μεταξύ δύο ίσων παικτών μπορεί να διαφέρει σημαντικά ακόμα και μέσα στην ίδια ημέρα.

Κατά την ροή ενός game, ενός set και ενός αγώνα, δημιουργούνται κατά την εξέλιξή του σημεία βαρύτητας, "ευκαιρίες" θα λέγαμε, που μπορούν να διαφοροποιήσουν τα δεδομένα του παιχνιδιού, να γείρουν δηλαδή την πλάστιγγα υπέρ του ενός ή του άλλου παίκτη. Αυτός που θα εκμεταλλευτεί καλύτερα τις περισσότερες ευκαιρίες θα είναι και αυτός που θα κερδίσει το αντίστοιχο game,set και match. Η σειρά επίσης που παρουσιάζονται αλλά και που κάθε παίκτης εκμετάλλευεται τις ευκαιρίες αυτές, παίζει ιδιαίτερα καθοριστικό ρόλο για την ψυχολογία αλλά και την τελική έκβαση του αγώνα. 

Έτσι θα πρέπει να δούμε στην περίπτωση αυτή μεταξύ Djokovic και Federer αν το τελικό αποτέλεσμα είχε να κάνει μόνο και μόνο με την εκμετάλλευση των κρίσιμων σημείων του αγώνα, ή αν υπήρξαν και κάποια άλλα στοιχεία που το επηρέασαν.

Κατά την γνώμη μου τα δύο αυτά ματς ήταν δύο τελείως διαφορετικά παιχνίδια. Τα δεδομένα τους κατά την έναρξη είναι εντελώς διαφορετικά.

Ο πρώτος αγώνας διεξήχθη στα πλαίσια των ομίλων και μάλιστα την πρώτη ημέρα.

Δεν υπήρχε κανένα ιδιαίτερο ψυχολογικό βάρος καθώς δεν ήταν ένας αγώνας του τύπου "χάνεις φεύγεις". Οι παίκτες ήταν το ίδιο χαλαροί και το ίδιο ξεκούραστοι. 

Το δεύτερο παιχνίδι είχε το ψυχολογικό βάρος του τελικού και οι δύο παίκτες "κουβαλούσαν" την ψυχολογική και σωματική κούραση του τουρνουά που δεν είναι λίγη,ιδιαίτερα σε ένα  Masters. Ο Federer είχε με βάση το πρόγραμμα την επιπρόσθετη δυσκολία της μιας μέρας λιγότερης ξεκούρασης που στην ηλικία του νομίζω παίζει κάποιο ρόλο.

Κατά την άποψή μου είναι  σαφές πως το βασικότερο σημείο της διαφοράς μεταξύ των δύο αυτών παικτών είναι η ψυχολογική και φυσική αντοχή και οι αγώνες που θα έχουν αυτόν τον χαρακτήρα θα καταλήγουν κυρίως υπέρ του Djokovic.

Σε αυτό το τουρνουά ο Djokovic δεν είχε γενικά μια καλή απόδοση σε όλη την διάρκεια του. Παρ' όλα αυτά, στα δύο τελευταία ματς, κατάφερε και κέρδισε σχετικά εύκολα, τον "ανεβασμένο" Nadal  και τον Federer (που τον κέρδισε μόλις λίγες μέρες πριν). 

Για το λόγο αυτό η κατάκτηση του  Master's αποκτά ιδιαίτερη σημασία και αποδεικνύει ότι στην παρούσα στιγμή έχει μια καθοριστική διαφορά από του άλλους αθλητές, κάτι που σαφώς προβάλλεται στον συνολικό αριθμό πόντων του στην παγκόσμια κατάταξη που είναι πλέον σχεδόν διπλάσιοι από τον δεύτερο!