Της αναγνώστριας του tennisnews.gr, Dicu Elena Denisa

Το φετινό US Open μας προσφέρει απλόχερα ένα φάσμα επιλογών ήδη από την στιγμή των προημιτελικών: Έξι (6) από τις οχτώ (8) τενίστριες έχουν τρομερά προσωπικά βιώματα τα οποία μπορούν να διαπρέπουν ως κίνητρα συνεχής πάλης με το οποιοδήποτε εμπόδιο.

Η Kaia Kanepi, ξεκίνησε τα προκριματικά του μεγάλου τουρνουά από την θέση 418! Πριν 2 χρόνια υπέφερε από τον ιό Epstein-Barr και απόπελματιαία απονευρωσίτιδα. Τη μία μέρα βρήκε την δύναμη να κάνει θεραπείες, την επόμενη ξεκίνησε τις προπονήσεις και έπειτα τους αγώνες. Το πάθος της για σκληρή δουλεία την έφερε στα προημιτελικά του US Open. Ο τραυματισμός της Madison Keys στον καρπό ήταν τόσο έντονος που στο τέλος του 2016 έκλαιγε μετά από κάθε αγώνα. Έκανε την εγχείρηση, βιάστηκε να ξαναμπεί στο γήπεδο και χρειάστηκε και δεύτερο χειρουργείο. Τρομακτικό ακόμη και για κάποιον που δεν ασχολείται με επαγγελματικά με τον πρωταθλητισμό.

Η Venus Williams από την άλλη φαίνεται να κέρδισε τη μάχη με το σύνδρομο Sjögrens το οποίο προκαλεί πόνο στις αρθρώσεις και υπερκόπωση. Την ηλικία της δε, δεν κάνει καν να την αναφέρουμε. Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία της Petra Kvitova και μάλλον είδατε τη φωτογραφία με το μαχαιρωμένο χέρι της, η οποία έμοιαζε με καρέ από ταινία τρόμου. Κάθε εμπόδιο για καλό λένε και η Petra γύρισε με όλη τη δύναμη της ψυχής της. Η Anastasija Sevastova η οποία απέκλεισε την Sharapova, άφησε στα 23 της το τένις λόγω τραυματισμών και ξεκίνησε τα οικονομικά, στην κυριολεξία!

Το 2015 γύρισε στο τένις. Φαίνεται όμως ότι το διάλειμμα της έδωσε ηρεμία και πολλά ψυχολογικά εφόδια. Η θριαμβεύτρια του φετινού αμερικάνικου Gran Slam δεν πέρασε καθόλου τα καλύτερα. Αλλά, τα ξεπέρασε. Πέρσι, τέτοια εποχή, ένα κάταγμα διέκοψε την πορεία της στο ίδιο τουρνουά. Για 16-18 εβδομάδες δεν μπορούσε καν να περπατήσει. Συνεργάστηκε με το Tennis Channel, ακολούθησε τις οδηγίες των γιατρών και σήμερα η πολύ πιο ώριμη και γεμάτη εμπειρίες Sloane Stephens είναι βασίλισσα των Flushing Meadows.

Και να μην λέμε ότι δεν είπαμε, ο Rafael Nadal, ο Roger Federer, ο Juan Martin de Potro, ο Sam Querrey, ο Kevin Aderson, ο Pablo Carreno Busta είχαν όλοι δύσκολες στιγμές. Τα κατάφεραν όλοι διότι αντί να τα παρατήσουν, αποφάσισαν να δώσουν στον εαυτό τους μια δεύτερη ευκαιρία. Γέμισαν τις ψυχές τους με καταστάσεις από την πραγματική - εκτός γηπέδου - ζωή, τα αναθεώρησαν όλα και έκαναν τα δήθεν αδύνατα, δυνατά. Στην ουσία, έδιεξαν ότι το κίνητρο τους ήταν ανώτερο του πόνου και δεν άφησαν το στιγμιαίο να γίνεται μόνιμο. Στην ουσία, έδειξαν ότι το κίνητρο τους ήταν ανώτερο του πόνου και δεν άφησαν το στιγμιαίο να γίνει μόνιμο.