Είναι αλήθεια πως λίγοι γνώριζαν τον Μάρκο Παγδατή τέτοια εποχή, πριν από 16 χρόνια. Έστω και αν είχε εγκατασταθεί στο Top 100 της παγκόσμιας κατάταξης και ετοιμαζόταν να "εισβάλλει" στο Top 50, δεν ήταν πολλοί εκείνοι που τον είχαν ικανό για κάτι τόσο μεγάλο, όπως το έπος της Μελβούρνης. Η δημοτικότητά του ήταν χαμηλή στην Ελλάδα, πόσω μάλλον στον υπόλοιπο κόσμο.

Ο 20χρονος τότε Μάρκος, μπήκε στο κυρίως ταμπλό του Αυστραλιανού Όπεν, χωρίς να έχει πετύχει νίκη σε Grand Slam για κάτι λιγότερο από ένα χρόνο. Η τενιστική οικογένεια της Κύπρου και της Ελλάδας τον είχε γνωρίσει από το 2003, όταν κατέκτησε το Australian Open στα Juniors. Τον Αύγουστο του 2004, στην πρώτη του παρουσία σε Grand Slam στην καριέρα του, πέτυχε μια νίκη (απέναντι στον Olivier Mutis) και κέρδισε ένα σετ από τον Roger Federer, στο US Open.

Τον Ιανουάριο του 2005, έριξε την προειδοποιητική βολή με την είσοδό του στους "16" του Αustralian Open. Μεταξύ άλλων είχε αποκλείσει τους Ivan Ljubicic και Tommy Robredo, ενώ στον 4ο γύρο τον σταμάτησε ξανά ο Federer, αυτή τη φορά στα τρία σετ. Ακολούθησε συμμετοχή και στα τρία άλλα Slams του 2005, χωρίς όμως να πετύχει νίκη σε κάποιο από αυτά, γεγονός που τον απομάκρυνε από το προσκήνιο της αθλητικής ειδησεογραφίας.

Το "θαυματουργό" παιδί όμως από το νησί της Αφροδίτης, είχε δουλέψει σκληρά και βρέθηκε σε απίθανη φόρμα, τον Ιανουάριο του 2006. Στο πρώτο τουρνουά της χρονιάς, στη Ντόχα, νίκησε το Νο.33 του κόσμου, Feliciano Lopez, για να μπει στα προημιτελικά.

Εκεί τον κέρδισε για μια ακόμα φορά ο Federer, με 6-4, 6-3. Την επόμενη εβδομάδα αγωνίστηκε στο Heineken Open του Ώκλαντ, αλλά ηττήθηκε στον 1ο γύρο από τον Jarkko Nieminen. Αυτό ωστόσο του έδωσε την ευκαιρία να ανακτήσει τις δυνάμεις του και να προσαρμοστεί στο κλίμα της Αυστραλίας, έχοντας μπροστά του μερικές επιπλέον μέρες για προπόνηση.

Η κλήρωση στο πρώτο Grand Slam της χρονιάς τον ευνόησε και ο πρώτος του αντίπαλος ήταν στα μέτρα του. Ο Justin Gimelstob ήταν ένα βατό εμπόδιο και κανείς δε θέλει παγίδες από την πρεμιέρα του, κάτι που ισχύει και για τους μεγαλύτερους παίκτες στον κόσμο. Κέρδισε τον Αμερικανό (Νο. 115 στον κόσμο) με 7-6 (6), 7-5, 6-0 και προχώρησε στον 2ο γύρο, όπου συνάντησε τον Radek Stepanek.

Ο Τσέχος ήταν στο Νο.20 του κόσμου τότε και είχε έρθει η ώρα για την πρώτη μεγάλη υπέρβαση του Μάρκου, που απώλεσε προβάδισμα δύο σετ, αλλά πήρε μια σπουδαία νίκη, με 6-4, 6-3, 3-6, 0-6, 7-5. Μετά και το 4ο σετ, στο οποίο ο Stepanek έκανε το bagel, λίγοι πίστεψαν πως ο Μάρκος είχε τύχη. Ευτυχώς, ο 20χρονος Κύπριος ήταν μέσα σε αυτούς. Δεν σταμάτησε να πιστεύει και κόντρα στη ροή, στη λογική και στα προγνωστικά, πήρε την τεράστια αυτή νίκη που του έδωσε δικαίωμα να ελπίζει.

Στον 3ο γύρο αντιμετώπισε τον Denis Gremelmayr, Νο.177 στον κόσμο. Προερχόμενος από τα προκριματικά, ο Γερμανός πέτυχε δύο από τις σπουδαιότερες νίκες στην καριέρα του, κόντρα στους Jonas Bjorkman και Robby Ginepri. Ευτυχώς αυτό δεν επηρέασε τον Παγδατή, που ήταν συγκεντρωμένος, δεν υποτίμησε ούτε λεπτό τον αντίπαλό του, και τον συνέτριψε με 6-2, 6-1, 6-2.

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, ο Μάρκος ήταν στους "16" του Αυστραλιανού Όπεν. Σε αυτό το σημείο ενός Grand Slam, όλοι γνωρίζουν καλά πως δεν υπάρχει εύκολος αντίπαλος. Και αν το Νο.2 του ταμπλό, Andy Roddick, το θεώρησε αυτό για τον Κύπριο, έκανε αποδεδειγμένα τεράστιο λάθος. Ο Αμερικανός ήταν στο Νο.3 της παγκόσμιας κατάταξης, κοντά στις τελευταίες φάσεις στα περισσότερα Slams και μέχρι τότε δεν είχε χάσει κανένα σετ στο τουρνουά. Ο Μάρκος ήρθε "φουριόζος" και επιβλήθηκε με 6-4, 1-6, 6-3, 6-4 του "A-Rod", για να συνεχίσει να γράφει τον μύθο του στη χώρα των καγκουρό.

Μετά από τη σπουδαιότερη νίκη της καριέρας του, ακολούθησε και ο πρώτος προημιτελικός σε Grand Slam για τον Παγδατή, όπου θα συναντούσε τον Ivan Ljubicic. Παίζοντας διαστημικό τένις, ο Κύπριος νίκησε τον Νο. 8 στον κόσμο Κροάτη με 6-4, 6-2, 4-6, 3-6, 6-3 και έδειξε πως δεν υπάρχει κανένα όριο, κλείνοντας μια θέση στους "4" καλύτερους του αυστραλιανού Grand Slam.

Στα ημιτελικά αντιμετώπισε τον David Nalbandian, Νο. 3 στο ταμπλό και Νο. 4 στον κόσμο. Η ελληνοκυπριακή κοινότητα της Μελβούρνης μετέτρεψε τη Rod Laver Arena σε ποδοσφαιρικό γήπεδο! Σε έναν τεράστιο ημιτελικό, από τα καλύτερα παιχνίδια που είδαμε τις τελευταίες δεκαετίες γενικά στο Αυστραλιανό Όπεν, ο Παγδατής νίκησε τον Αργεντινό και τον μικρό τραυματισμό που είχε στη διάρκεια του αγώνα, για να φτάσει σε μια επική ανατροπή και να κερδίσει με 3-6, 5-7, 6-3, 6-4, 6-4. 

Ο Μάρκος έχει κερδίσει τον Roger Federer και τον Rafael Nadal. Αυτή όμως ήταν πιθανότατα η σημαντικότερη νίκη της καριέρας του και αναμφίβολα η πιο συναισθηματική στιγμή της ζωής του στο court. Χιλιάδες φίλαθλοι αποθέωσαν την ηρωική προσπάθειά του, ενώ εκατομμύρια Έλληνες σε ολόκληρο τον κόσμο γέμισαν με υπερηφάνεια για το καμάρι της Κύπρου, που μας χάρισε πρωτόγνωρες στιγμές. 

Στη Λευκωσία και στη Λεμεσό, εκατοντάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν την τεράστια επιτυχία του Μάρκου. Στο χωριό του, την Παραμύθα, που βρίσκεται στην επαρχία της Λεμεσού, είχε αρχίσει μια μεγάλη γιορτή. Στο μεταξύ, διθυραμβικά ήταν και τα σχόλια του ξένου τύπου, που έγραψαν τα καλύτερα για την ευχάριστη έκπληξη της διοργάνωσης. 

Στον μεγάλο τελικό, στις 29 Ιανουαρίου 2006, ο Παγδατής αντιμετώπισε και πάλι τον Federer. Ήταν η 4η φορά σε 17 περίπου μήνες που βρήκε μπροστά του τον "Βασιλιά" και η ιστορία δεν άλλαξε. Ο σαφώς πιο ξεκούραστος, έμπειρος αλλά και ποιοτικός Ελβετός, έφτασε στη νίκη με 5-7, 7-5, 6-0, 6-2, παρά το εκρηκτικό ξεκίνημα του Μάρκου, που δεν άντεξε όμως στον ίδιο εξαντλητικό ρυθμό στα δύο τελευταία σετ.

Η πορεία του Παγδατή στο Australian Open του 2006 θα μείνει για πάντα χαραγμένη στις μνήμες όλων των φίλων του τένις σε Ελλάδα και Κύπρο που έζησαν εκείνες τις πρωτόγνωρες στιγμές, που άνοιξαν το δρόμο για την άνθιση του τένις στις δυο χώρες. Όλο και περισσότερα παιδιά, ασχολήθηκαν με το άθλημα τα επόμενα χρόνια, ενώ πολλά παιδιά που είχαν ξεκινήσει ήδη να παίζουν τένις, όπως ο Στέφανος Τσιτσιπάς και η Μαρία Σάκκαρη, πήραν απίστευτη έμπνευση από τα κατορθώματα του "δικού μας" Μάρκου.