"Θυμάμαι καθαρά την πρώτη φορά που συνάντησα τον Νικ. Ήμουν 8, εκείνος 9, και παίζαμε στο Kids Cup στην Καμπέρα. Και οι δυο είχαμε κερδίσει τα προηγούμενα τοπικά τουρνουά, εγώ στην Αδελαΐδα και εκείνος στην Καμπέρα.

Ήταν εκείνο το εύσωμο παιδάκι για το οποίο όλοι μιλούσαν, επειδή χτυπούσε απίστευτα καλά την μπάλα, με τον πατέρα που έβλεπε τους αγώνες του φορώντας προϊόντα Jordan. Και ο Νικ ήταν λίγο πολύ ίδιος με τώρα. Πάντα είχε αυτό το εκρηκτικό σερβίς, μεγάλο forehand, πολύ καλό backhand και δεν κουνιόταν στο court. Τα έκανε όλα, αλλά δεν κουνιόταν γιατί ήταν πολύ δυνατότερος από τα άλλα παιδιά και έκανε εκείνα να κινούνται. Ήταν σαν να έπαιζε ένας άνδρας με παιδιά.

Και οι δυο είχαμε ελληνικές ρίζες και αυτό δημιούργησε μια σύνδεση. Και οι δυο ήμασταν στην κορυφή στις ηλικιακές κατηγορίες μας, οπότε μας επέλεγαν για να ταξιδέψουμε στο εξωτερικό και ήμασταν μαζί. Μέναμε στα ίδια δωμάτια, πάντα προπονούμασταν μαζί και μοιραζόμασταν πολλά κοινά ενδιαφέροντα. Σε κάποια απ' αυτά τα ταξίδια μέναμε ξύπνιοι ως τις 5 το πρωί και παίζαμε Counterstrike, ή μπορεί να έτρωγα μια φρατζόλα ψωμί με Nutella, αυτές οι αναμνήσεις σου μένουν για πάντα.

Του αρέσει να λέει πολλές βλακείες, να παίζει. Γι' αυτό νομίζω πως δεθήκαμε. Πάρα πολλοί παίκτες, ειδικά σ' αυτές τις νέες ηλικίες, είναι πολύ σοβαροί, πάρα πολύ αφοσιωμένοι, εμείς απλώς προσπαθούσαμε να διασκεδάσουμε σε αυτά τα ταξίδια. Είναι πολύ ανταγωνιστικός. Όλα όσα βλέπετε στο γήπεδο, γίνονται εξαιτίας της πίεσης από τον ανταγωνισμό που του βγαίνει φυσικά.

Οι περισσότεροι αθλητές περισσότερο σιχαίνονται να χάνουν, παρά θέλουν να κερδίζουν. Και με τον Νικ, όλα αυτά τα πράγματα έχουν να κάνουν με τις δικές του προσδοκίες. Πολλοί παίκτες λένε πως δεν ήταν εκεί πνευματικά σε όλο τον αγώνα, γιατί υπάρχουν πολλά που μπορούν να σου αποσπάσουν την προσοχή όταν είσαι τενίστας. Και μένα μου έρχονται πολλά πράγματα στο μυαλό όταν παίζω, άσχετα πράγματα που με κάνουν να χάνω τη συγκέντρωσή μου. Επιπλέον, είναι εύκολο να λες πως δεν ήμουν εκεί όλη την ώρα, από το να λες πως τα έδωσα όλα. Έχει να κάνει και με τον εγωισμό του καθενός.

Με τον Νικ, είναι και θέμα στρατηγικής, να κάνει τον αντίπαλο να χάσει την προσοχή του. Ο Νικ κάνει δυο πράγματα πραγματικά καλά, να σερβίρει, και όταν είναι συγκεντρωμένος, να επιστρέφει. Μόλις ένας παίκτης νιώσει άνετα και χαλαρώσει, ο Νικ θα επιστρέψει στο ματς.

Στα αποδυτήρια ο Νικ δεν θεωρείται κακός. Πολλοί αντίπαλοι μπορεί να τρελαθούν με τον Νικ, επειδή θα έχει μετατρέψει τον αγώνα σε τσίρκο. Μπορεί να σκέφτονται πως είναι λίγο τρελός και στην προσωπική του ζωή, αλλά όσοι τον γνωρίζουμε ξέρουμε πως απλά δεν έχουν όλοι τα ίδια ενδιαφέροντα μ' αυτόν.

Τους σέβεται όλους για τις ικανότητές τους, αλλά τα πάει πολύ καλά με τους (Roger) Federer και (Andy) Murray, γιατί τους σέβεται και ως ανθρώπους. Και όταν κάποιος, για παράδειγμα, πρώην παίκτης, πει μια άσχημη γνώμη γι' αυτόν χωρίς καμιά βάση, θα περάσει στην αντεπίθεση. Αυτό είναι αρκετά δίκαιο.

Θυμάμαι πως υπήρχε κάποτε ένας ποδοσφαιρόφιλος που μου έλεγε πως έπρεπε να χτυπάω το forehand και πως το footwork μου δεν ήταν σωστό. Του είπα πως δεν είχε ιδέα. Όταν διαβάζει πράγματα σαν κι αυτό, ο Νικ τα χάνει.

Είχαμε μια διαφωνία παλιότερα, πριν 6-7 χρόνια, όταν παίζαμε μπάσκετ στο Μαϊάμι. Τελικά βρήκαμε τη λύση, γνωρίζει πότε κάνει λάθος.

Κατά τη διάρκεια των προπονήσεων, περνάει από φάσεις. Δεν κάνει ποτέ αυτό που κάνουν οι (Rafael) Nadal και (Novak) Djokovic, αν το έκανε, το σώμα του μπορεί να μην τα 'βγαζε πέρα. Ένας δρομέας παίκτης που μπορεί να είναι σε απίστευτη φυσική κατάσταση και να χτυπάει πολλές μπάλες για να έχει ευκαιρία, πρέπει να δουλέψει περισσότερο από τον Νικ, που έχει τόση πολύ δύναμη στα χτυπήματά του, μπορεί να διαβάζει τόσο καλά το παιχνίδι και δεν χρειάζεται να μένει πολύ ώρα στο court. Αλλά δουλεύει όταν βρίσκεται στην κατάλληλη ψυχοσύνθεση. Έχω κάνει πολλές προπονήσεις μαζί του και πραγματικά ασχολείται σοβαρά.

Δεν έχει αλλάξει τίποτα απ' όταν ήμασταν παιδιά. Όταν δεν υπάρχει πίεση, είναι από τους αγαπημένους μου ανθρώπους που θέλω να έχω γύρω μου, να περνάμε χρόνο μαζί και συνήθως να μιλάμε για μπάσκετ. Και οι δυο πιθανότατα ξέρουμε περισσότερα για το ΝΒΑ απ' ό,τι συμβαίνει στον κόσμο του τένις.

Δεν θα δούμε για πολύ καιρό αγώνες τένις στην τηλεόραση, αλλά μπάσκετ μπορούμε να πούμε τους μέσους όρους πόντων ανά παιχνίδι και τις ασίστ για τα 10 τελευταία χρόνια. Και οι συνομιλίες μας στο WhatsApp είναι γεμάτες με NBA.

Όσον αφορά εμένα, είμαι πίσω στην Αδελαΐδα μετά από ένα νέο πισωγύρισμα. Είχα προετοιμαστεί πολύ καλά στην off-season, αλλά επέστρεψα στην Αδελαΐδα γιατί μετά από μια προπόνηση ένιωθα πολύ άσχημα.

Έκανα εξετάσεις και ανακάλυψα ότι έχω τον ιό Epstein-Barr, που κατέστρεψε το συκώτι και τον σπλήνα μου. Ο λαιμός μου ήταν τόσο άσχημα, που δεν μπορούσα να ανασάνω όταν κοιμόμουν, ενώ πήγα στο νοσοκομείο και περίμενα να υποχωρήσει το πρήξιμο. Έβγαλα τις αμυγδαλές και τους αδενοειδείς, έχασα 10 κιλά και τώρα δεν μπορώ να επισπεύσω την επιστροφή μου. Θα είναι δύσκολο για λίγο καιρό. Ίσως κάνω και κάποιο μάθημα στο πανεπιστήμιο για να μη βαριέμαι τόσο.

Θα παρακολουθώ όμως και το Australian Open, ειδικά τον Νικ, για να δω πως θα τα πάει. Ξέρω πολύ καλά πως τα πάντα μπορούν να συμβούν."