"Είναι απίθανο που κέρδισα αυτό το τουρνουά, αλλά το να το κάνω και απέναντι στον Rafa, είναι το κερασάκι στην τούρτα. Είναι τρελό, είναι κάποιος που έχει κυριαρχήσει και τα έχει κερδίσει όλα. Μεγάλωσα βλέποντας τον Rafa και τον Roger. Παρόλο που δεν έβλεπα πολύ τένις ως παιδί, ήταν δύσκολο να μην δω αυτούς τους δυο και τις μάχες που έδιναν. Είναι τρελό ακόμα και που μοιράζομαι το γήπεδο με αυτούς τους παίκτες, πόσω μάλλον να κερδίζω έναν απ' αυτούς σε ένα τόσο μεγάλο τουρνουά. Ειδικά το να το κάνω εδώ, στο Indian Wells, είναι ένας τρελός συνδυασμός που δεν πίστευα ότι ήταν πιθανό να συμβεί", είπε ο 24χρονος Αμερικανός, ο οποίος είναι από την Καλιφόρνια.

Σήμερα ο Fritz  ανέβηκε στο Νο.13 της παγκόσμιας κατάταξης σήμερα και είπε πως δεν σκοπεύει να αλλάξει τον στόχο του, που είναι να μπει στο Top 10, αλλά όταν τον πετύχει θα στοχεύσει ακόμα ψηλότερα, στο Top 5.

"Δεν θέλω να τρέξω, θέλω να το πάω βήμα-βήμα. Ο στόχος μου τους τελευταίους 2 μήνες ήταν να μπω στο Top 10. Προφανώς αυτός ο τίτλος με βοηθάει πολύ στον στόχο μου, αλλά δεν σκοπεύω να τον αλλάξω. Θα ήθελα πολύ να φτάσω ακόμα ψηλότερα, αλλά δεν βιάζομαι. Είναι απλά ένα τουρνουά. Πρέπει να δουλέψω και πάντα θα πηγαίνω για περισσότερα. Όταν φτάσω στο Top 10, ο επόμενος στόχος θα είναι στο Top 5."

Η ιστορία του Fritz στο Indian Wells γίνεται ακόμα καλύτερη, σαν παραμύθι, αν αναλογιστούμε πως μετά τον ημιτελικό με τον Andrey Rublev είχε και έναν τραυμτισμό στον αστράγαλό του.

"Όλη η μέρα μου ήταν γεμάτη σκαμπανεβάσματα συναισθηματικά. Υπάρχουν παντού κάμερες, οπότε οι άνθρωποι του τουρνουά γνωρίζουν καλά τι έγινε. Χθες γύρισα τον αστράγαλό μου, αλλά δεν ήταν κάτι πολύ σοβαρό. Με πονούσε λίγο και ήμουν αναστατωμένος, αλλά την επόμενη μέρα ένιωθα μια χαρά. Όταν μπήκα στο court για ζέσταμα έκανα μια κακή κίνηση και ο πόνος ήταν τόσο έντονος που ούρλιαξα. Προσπάθησα να συνεχίσω 1-2 φορές, αλλά δεν μπορούσα να υπομείνω τον πόνο. Σχεδόν έκλαψα, πίστεψα πως θα έπρεπε να αποσυρθώ.

Πήγα όμως στον γιατρό και δουλέψαμε πολύ πάνω σ' αυτό. Μετά από μια ώρα θεραπείας, ξεκίνησα ξανά το ζέσταμα και εκεί κατάλαβα ότι ίσως να κατάφερνα να αγωνιστώ. Ένιωσα ξανά την ελπίδα, αλλά η απόφαση πάρθηκε την τελευταία στιγμή, μέσα στο γήπεδο. Πολλά μέλη της ομάδας μου με συμβούλεψαν να μην παίξω, αλλά στο τέλος δεν μπορούσε να με σταματήσει τίποτα από το να αγωνιστώ. Ήμουν πολύ τυχερός που βγήκα εκεί έξω και δεν ένιωσα καθόλου περιορισμένος."