"Υπήρχε μια εποχή που ένιωθα πως κανένας δεν ήθελε να με γνωρίσει ως άνθρωπο, απλά ήθελαν να δουν τον τενίστα και να τον χρησιμοποιήσουν. Ένιωθα πως δεν μπορούσα να εμπιστευτώ κανέναν. Ήμουν σε ένα μοναχικό, σκοτεινό μέρος", εξομολογήθηκε ο Κύργιος στο Stellar.

"Πολλοί άνθρωποι μου ασκούσαν πίεση, όπως και γω ασκούσα πολλή πίεση στον εαυτό μου. Έχασα τη χαρά μου για το παιχνίδι και έβγαινα εκτός ελέγχου. Έπεσα στην κατάθλιψη, επειδή τα πράγματα δε γινόντουσαν όπως νόμιζα ότι έπρεπε να γίνουν. Φοβόμουν να βγω έξω, επειδή νόμιζα ότι είχα απογοητεύσει τους πάντες, επειδή δεν κέρδιζα αγώνες."

Αυτές οι μέρες ανήκουν στο παρελθόν για τον Ελληνοαυστραλό, που έχει χαράξει τη δική του πορεία και είναι σαφώς πιο άνετος και πιο ευχαριστημένος με τον τρόπο που διαχειρίζεται την επαγγελματική του ζωή πλέον.

"Ήθελα να αποδείξω πως μπορείς να το κάνεις με τον δικό σου τρόπο. Προφανώς είναι απαραίτητο να δουλέψεις σκληρά, αλλά μπορείς να ακολουθήσεις το δικό σου μονοπάτι. Υπάρχουν οι παίκτες που ζουν και αναπνέουν για το τένις και αυτό είναι εντάξει. Δεν λέω ότι είναι κάτι λάθος ή σωστό. Αλλά όταν μου λένε ότι δεν το θέλω αρκετά και ότι δεν κάνω πρωταθλητισμό, μπορεί και να ισχύει, όμως έχω φτάσει σε ένα επίπεδο ελευθερίας που δε με ενδιαφέρει πια τι λένε οι άλλοι.

Εγώ δε ζω για το τένις. Ξέρω πως κάποια μέρα το τένις θα τελειώσει από τη ζωή μου και είμαι εντάξει με αυτό. Δε θα λέω ότι θα μπορούσα να είχα δουλέψει πιο σκληρά, να αγωνιστώ σε περισσότερα τουρνουά, να κάνω διαφορετικά τα πράγματα. Απλά μου αρέσει να είμαι στο σπίτι με την οικογένειά μου, με τη σύντροφό μου και να εργάζομαι στο ίδρυμά μου βοηθώντας την κοινότητα. Υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που λατρεύω να κάνω."