Την περασμένη Κυριακή, ενώ τα βλέμματα όλου του τενιστικού κόσμου ήταν στραμμένα στον τελικό του Roland Garros, ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών στο άθλημα, ο Roger Federer, μιλούσε μπροστά σε 11.000 φοιτητές και καθηγητές στο πανεπιστήμιο Dartmouth, στην ομιλία αποφοίτησης, καθώς το πανεπιστήμιο τον ανέδειξε ως Επίτιμο Διδάκτορα.

"Dr. Roger! Αυτή πρέπει να είναι η πιο απρόσμενη νίκη μου όλων των εποχών! Πραγματικά δεν έχετε ιδέα πόσο ενθουσιασμένος είμαι. Αυτή είναι κυριολεκτικά η δεύτερη φορά που πατάω το πόδι μου σε πανεπιστημιούπολη. Αλλά για κάποιο λόγο, μου δίνετε ένα διδακτορικό. Ήρθα εδώ για να δώσω έναν λόγο, αλλά θα γυρίσω στο σπίτι όντας Δόκτωρ!" είπε ο Federer, ο οποίος γενικά χρησιμοποίησε πολύ χιούμορ στην απολαυστική ομιλία του, διάρκειας 25 λεπτών.

Επίσης είχε και αρκετή σοφία: "Στο τένις η τελειότητα είναι αδύνατο να επιτευχθεί. Στους 1.526 αγώνες που έδωσα, κέρδισε περίπου το 80%. Τι ποσοστό πόντων πιστεύετε ότι κέρδισα σ' αυτούς; Μόνο το 54%! Όταν για κάθε 2,5 πόντους χάνεις τον έναν, μαθαίνεις να μην σκέφτεσαι έτσι. Κάνεις διπλό λάθος και σκέφτεσαι ότι δεν έγινε κάτι, ήταν μόνο ένας πόντος. Ή σε ένα μεγάλο χτύπημα, είναι μόνο ένας πόντος."

Αναφέρθηκε και στον αξέχαστο τελικό του Wimbledon του 2008, για πολλούς ο καλύτερος αγώνας τένις στην ιστορία, όπου έχασε από τον Rafael Nadal στα 5 σετ: "Κάποιοι λένε πως ο τελικός του Wimbledon το 2008 ήταν ο καλύτερος αγώνας όλων των εποχών. Με όλο το σεβασμό στον Rafa, πιστεύω ότι θα ήταν πολύ καλύτερος αν κέρδιζα", άνοιξε ξανά με χιούμορ ο Ελβετός.

Και συνέχισε: "Πήγαινα για το ρεκόρ των 6 διαδοχικών τίτλων, έπαιζα για να γράψω ιστορία. Ήμασταν 7-7 στο 5ο σετ. Καταλαβαίνω γιατί ο κόσμος μιλάει γι' αυτόν τον αγώνα. Κοιτάζοντας πίσω όμως, νιώθω ότι έχασα από τον πρώτο πόντο του αγώνα! Κοίταξα στην άλλη πλευρά του γηπέδου και είδα έναν παίκτη που με είχε κερδίσει με 3-0 σετ πριν εβδομάδες στο Roland Garros. Σκέφτηκα ότι ίσως ήταν πιο διψασμένος για τίτλους από μένα. Συνειδητοποίησα πολύ αργά ότι ήμουν εκείνος που υπερασπιζόταν τον τίτλο και 5 φορές πρωταθλητής κι έτσι ο Rafa κέρδισε άξια. Κάποιες ήττες πονάνε περισσότερο από κάποιες άλλες. Ήξερα πως ποτέ ξανά δεν θα μου δινόταν η ευκαιρία να κάνω το ρεκόρ, να πάω για 6 συνεχόμενους τίτλους στο Wimbledon. Ο κόσμος άρχισε να λέει ότι ήταν η αλλαγή φρουράς, αλλά εγώ ήξερα τι έπρεπε να κάνω: να συνεχίσω να δουλεύω και να αγωνίζομαι."