Ανέλαβε πιτσιρικά τον Ρότζερ Φέντερερ και από την πρώτη 50άδα, τον έφτασε στην κορυφή. Αργότερα, συνεργάστηκε με τον Μαράτ Σάφιν, τον οποίο οδήγησε στην κατάκτηση του Αυστραλιανού Οπεν. Η προπονητική του δεινότητα όμως, φάνηκε από τα πρώτα του βήματα, όταν δούλεψε με τον Μαρσέλο Ρίος.

Τι θα μου έλεγα...

Ο Σουηδός ως αθλητής πέτυχε μεγάλες νίκες κόντρα σε σπουδαίους τενίστες της εποχής, όπως οι Ματς Βιλάντερ, Στέφαν Εντμπεργκ, Αντρες Γιάριντ, Μπιορν Μποργκ και άλλους. Ομως ποτέ δεν απόλαυσε την κορυφή. Εφτασε έως το Νο 25 της παγκόσμιας κατάταξης. Αν σήμερα έδινε μία συμβουλή στον Πίτερ Λούντγκρεν του τότε, ποια θα ήταν αυτή;

«Καλή ερώτηση... Στην πραγματικότητα πρώτη φορά μου την κάνουν. Καταρχάς, έκανα πολλά λάθη στην καριέρα μου. Γενικά όταν παρατηρείς απ’ έξω τα πράγματα, μπορείς να αντιληφθείς πολλά περισσότερα, απ’ ότι όταν είσαι πρωταγωνιστής της ιστορίας. Οταν είσαι συνεχώς στο τρέξιμο, ταξιδεύεις, αγωνίζεσαι έχεις άλλη άποψη για το τι σου συμβαίνει. Τα ταξίδια ήταν επώδυνη διαδικασία για μένα. Δεν ήθελα να φεύγω από το σπίτι μου, την οικογένεια και τους φίλους μου. Ηθελα να ζω μία κανονική ζωή. Ομως όταν παίζεις τένις πρέπει να διαλέξεις. Το πρόβλημα με εμένα ήταν ότι θα ήθελα όλα, και να είμαι επαγγελματίας τενίστας και να βγαίνω με τους φίλους μου και να καλοπερνάω. Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι για να γίνεις τενίστας πρέπει να θυσιάσεις πολλά πράγματα. Αυτό το κατάλαβα δυστυχώς πολύ αργότερα. Και αυτό μου στοίχησε μία καλή πορεία στην καριέρα μου.

Από την άλλη πάλι όταν είχα κίνητρο, μπορούσα να παίξω καλό τένις. Αυτό συνέβαινε όταν είχα απέναντι μου κάποιο μεγάλο όνομα ή πολύ κόσμο στο γήπεδο να με παρακολουθεί. Αντίθετα, όταν έπαιζα στο κορτ 20 κόντρα σε έναν αντίπαλο που δεν τον ήξερα κανείς δεν το πάλευα καθόλου. Το μεγάλο μου μειονέκτημα ήταν λοιπόν, ότι μπορούσα να κερδίσω καλούς παίκτες και ταυτόχρονα να χάσω από ασήμαντους. Οσα μου συνέβαιναν τότε, τώρα που έχω μεγαλώσει, μπορώ να τα επεξεργαστώ καλύτερα και να το εφαρμώσω στην δουλειά μου. Εκανα πολλά ηλίθια πράγματα και δεν είχα κανέναν να με συμβουλέψει. Ετσι τώρα δίνω σημαντικό βάρος στην ψυχολογία ως προπονητής. Από τα λάθη τα δικά μου μαθαίνω πράγματα στους αθλητές μου. Αυτό είναι και το προτέρημα του να είσαι πρώην τενίστας».

Προπονητής ή τενίστας

Ως αθλητής δεν γεύτηκε μεγάλες χαρές, όμως δεν νιώθει δίλημμα σχετικά με το τι προτιμά από τα δύο. «Θα έλεγα και τα δύο αν γινόταν. Ως παίκτης μπορεί να μην κατάφερα ότι ως προπονητής, αλλά είμαι ευχαριστημένος από τη ζωή μου. Και τυχερός γιατί έκανα επάγγελμα το χόμπι μου. Ηταν το όνειρο μου από μικρός. Το τένις ήταν προτεραιότητα μου από παιδάκι. Οταν ολοκληρώσω την καριέρα μου ως προπονητής καταλάβω πολύ περισσότερα πράγματα, για το πόσο τυχερός είμαι. Τώρα είμαι μέσα σε αυτό και μέλημα μου είναι να βελτιώνομαι στην δουλειά μου».

Μαγικές στιγμές

Ζητήτσαμα από τον 43χρονο τεχνικό να αποκαλύψει την πιο συναρπαστική στιγμή στην προπονητική του καριέρα, αλλά αρνήθηκε. Γιατί δεν ήταν μόνο μία. Τα μάτια του φωτοβολούν την ώρα που μιλά για το πρώτο του γκραν σλαμ, ανακαλεί τις στιγμές που έζησε. Η αδρεναλίνη ανεβαίνει και το πρόσωπο του αναψοκοκκινίζει. «Είχα πολλές καλές στιγμές. Οπότε θα περιοριστώ σε δύο. Η πρώτη είναι η κατάκτηση του Γουίμπλεντον με τον Ρότζερ Φέντερερ. Συναρπαστικές στιγμές για έναν προπονητή και έναν παίκτη. Η άλλη είναι η κατάκτηση κατάκτηση του Αυστραλιανού Οπεν με τον Μάρατ Σάφιν και η επάνοδος του. Βέβαια, πάντα η κατάκτηση του πρώτου γκραν σλαμ για έναν προπονητή είναι ξεχωριστή στιγμή».

Το πιο καλό παιδί

Συνεργάστηκε με τους κορυφαίους, όμως σε καμία περίπτωση δεν ξεχωρίζει κάποιον. Τονίζει απλά ότι καθένας είχε τα ελαττώματα και τα προτερήματα του. «Είναι δύσκολο να ξεχωρίσω έναν παίκτη ως τον πιο συνεπή. Γιατί ο ένας είναι συνεπής στο παιχνίδι του και κάποιος άλλος σε ότι αφορά στην ψυχολογία. Οι Μαρσέλο, Ρότζερ, Μαράτ και Μάρκος ήταν όλοι τους σπουδαίοι παίκτες. Ως προσωπικότητα πιο συνεπής ήταν σίγουρα ο Μαράτ, διότι ήταν ο πιο μεγάλος. Ηταν ήδη άντρας όταν συνεργαστήκαμε. Η συμπεριφορά του Μαρσέλο ήταν μικρότερου παιδιού σε σχέση με την ηλικία του. Ηταν 20, αλλά συμπεριφέρονταν σαν 16χρονος. Ο Ρότζερ πάλι, ήταν 17 όταν άρχισε η συνεργασία μας, αλλά ωρίμασε πολύ γρήγορα. Αλλαξε πολύ.

Με τους παίκτες συζητάμε τα πάντα, όχι μόνο για την προπόνηση. Γίνομαι γι αυτούς ο έξτρα – μπαμπάς, ο έξτρα – φίλος. Κάποιες φορές πρέπει να μπαίνουν όρια μεταξύ μας, όμως με προσοχή ώστε να μην χάνουμε την επαφή. Δεν δουλεύω με καλούπι. Κάθε παίκτης είναι διαφορετικός και έχει άλλες ανάγκες. Για να προχωρήσει μία συνεργασία πρέπει να γνωρίσεις τον αθλητή. Αλλοι προπονητές ακολουθούν μία μέθοδο χωρίς να ενδιαφέρονται για τους αθλητές και αυτό είναι πολύ σκληρό, γιατί το τένις είναι ένα ευαίσθητο άθλημα. Η γραμμή που χωρίζει την επιτυχία από την αποτυχία είναι πολύ λεπτή. Η συνεργασία μου με κορυφαίους παίκτες με έχει διδάξει πάρα πολλά πράγματα. Ολοι τους είναι ιδιοφυίες. Η προπονητική είναι σαν να παίζεις ένα όργανο. Μπορεί να ξέρεις να παίζεις όμως για να γίνεις βιρτουόζος θέλεις κάποια έξτρα μαθήματα. Πάντα υπάρχει κάτι που πρέπει να βελτιώσει ένας καλός αθλητής».

Που οφείλεται η πτώση του Φέντερερ

Ο πλέον ειδικός εξηγεί τους λόγους που ο Φέντερερ παρουσιάζει αγωνιστική κάμψη. Και διορθώνει όταν τον ρωτάμε γιατί δεν παίζει καλά. «Νομίζω ότι παίζει καλό τένις. Απλά τα άλλα παιδιά, που έρχονταν από πίσω, έχουν βελτιωθεί πολύ και τεχνικά και σε ότι αφορά στην δύναμη. Ισως ανακουφίστηκε όταν πήρε το Αμερικανικό Οπεν πέρυσι, αλλά ίσως αυτό σημαίνει δεν είναι πλέον διψασμένος όσο στο παρεθλόν. Πάντα δέχονταν τεράστια πίεση για να είναι Νο 1. Οταν ήταν μικρότερος διάβαζε ότι γράφονταν γι αυτόν. Δεν ξέρω αν το κάνει και τώρα και ελπίζω να μην το κάνει. Γιατί είναι πρόβλημα να διαβάζεις πολύ για τον εαυτό σου. Δεν παίζει άσχημα, η σεζόν έχει πολύ ακόμη δρόμο, αυτός είναι ακόμα στο τουρ και το ερώτημα είναι αν έχει το κάτι παραπάνω, το οποίο μπορεί να μεταφράζεται σε θέληση, σε τύχη, σε αυτοπεποίθηση στα μεγάλα ματς. Πάντα πιστεύω στον Ρότζερ. Πιστεύω ότι θα καταφέρει να φτάσει τους 14 τίτλους σε γκραν σλαμ. Μάλιστα, στα δικά μου μάτια είναι το φαβορί για την κατάκτηση του Γουίμπλεντον, ανεξάρτητα απ’ ότι κάτοχος του θεσμού είναι ο Ναδάλ. Στο γαλλικό όπεν φυσικά και φαβροί είναι ο Ισπανός. Εκεί ο Ρότζερ έχει πιθανότητα μόνο σε περίπτωση τραυματισμού του Ναδάλ. Αλλά είναι άξιος να στεφθεί νικητής και στην Αμερική και στην Αυστραλία».

Δείτε το παρακάτω βίντεο που μιλάει για τον Roger Federer

Η πατρότητα θα τον βοηθήσει

Γνώρισε τον Ρότζερ Φέντερερ πιτσιρικά και σε λίγους μήνες θα γίνει πατέρας. Πως το εισπράττει ο ίδιος ο Πέτερ Λούντγκρεν όλο αυτό και τι θα σημάνει για την καριέρα του Ελβετού. «Καταρχάς με κάνει να νιώθω γέρος (σ.σ.: γέλια). Είναι υπέροχο που θα γίνει πατέρας και είμαι χαρούμενος για εκείνον. Πιστεύω μάλιστα ότι θα επηρεάσει θετικά και την καριέρα του. Οταν γίνεσαι πατέρας αποκτάς μία άλλη ματιά για τη ζωή. Θα αποφορτιστεί. Θα είναι καλό για τον Ρότζερ».

Συνεργασία ζωής

Ακόμη κι αν η συνεργασία με τον Φέντερερ δεν ήταν η καλύτερη που είχε ποτέ, αφού μιλώντας κανείς μαζί του εισπράττει ότι με τον Σάφιν είχε καλύτερη επαφή, δεν παύει να ήταν και γι αυτόν σταθμός στην καριέρα του. «Το να παίρνεις ένα παιδάκι και να το βλέπεις να γίνεται ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών, είναι κάτι μοναδικό. Είμαι πάντα χαρούμενος που δούλεψα μαζί του. Ο κόσμος νομίζει ότι ο Ρότζερ θα γίνονταν ούτως ή άλλος κορυφαίος, όμως δεν γνωρίζει την σκληρή δουλειά που έχουμε κάνει για να τα καταφέρει. Είμαι περήφανος που δούλεψα με τον Ρότζερ, όσο περήφανος είμαι που δούλεψα και με τον Μαράτ και τον επανέφερα στις πρώτες θέσεις. Η διαφορά είναι ότι στην περίπτωση του Ρότζερ καθημερινά μου το θυμίζει ο κόσμος και φυσικά είναι ωραίο».

Ο Παγδατής

Ο προπονητής της Ακαδημία Μουράτογλου λύνει επιτέλους το μυστήριο σχετικά με τη λύση της συνεργασία του με τον Μάρκο Παγδατή, η οποία φαινόταν να δουλεύει εξαιρετικά όσο διήρκεσε. «Δουλέψαμε εξαιρετικά με τον Μάρκο. Δυστυχώς,όμως είχε πολλούς τραυματισμούς και αυτό διατάρραξε την ψυχολογία του. Ηθελε λοιπον να αλλάξει περιβάλλον και να φύγει από την Ακαδημία Μουράτογλου, στην οποία παρέμεινε για 10 χρόνια. Ηθελε να συνεχίσουμε μαζί, αλλά στην Ακαδημία Λαγκαντέρ, δεν με ήθελαν γιατί είχαν ήδη προπονητές. Ετσι, αναγκαστικά διακόψαμε τη συνεργασία μας. Ηταν δύσκολη απόφαση γι αυτόν. Εγώ από την πλευρά μου έχω άψογη συνεργασία με την Ακαδημία Μουράτογλου, έτσι αποφάσισα να μείνω και είμαι καλά με την απόφαση μου».

Δείτε το παρακάτω βίντεο που μιλάει για τη συνεργασία του με το Μάρκο, τους λόγους που χωρήσανε αλλά και για το Aegean Tennis Cup 2009

Ο νέος Φέντερερ

Μίλησε με εγκωμιαστικά σχόλια για το νέο του αθλητή, τον Γκριγκόρ Ντιμιτρόφ, λέγοντας ότι είναι καλύτερος από τον Φέντερερ στην ηλικία των 17. Κάποιοι το θεώρησαν ιεροσυλία. Ομως ο Λούντγκρεν ξέρει κάτι παραπάνω. «Οταν ανέλαβα τον Φέντερερ στα 17 ήταν πραγματικά ένας καλός τενίστας. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό. Αμέσως είδα ότι επρόκειτο για κάτι ξεχωριστό. Είχε φανταστικό φόρχαντ, εξαιρετικό σερβίς, έβλεπε γήπεδο. Είχε τη φωτιά μέσα του, όπως ο Γκριγκόρ. Ομως, ο Γκριγκόρ είναι λίγο πιο ώριμος στο παιχνίδι του και ως προσωπικότητα. Τα χτυπήματα του καλύτερα, ενώ είναι και πιο δυνατός. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι έχει πολύ δρόμο ακόμη μπροστά του. Το τένις τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί πολύ περισσότερο σε σχέση με πριν από 10 χρόνια. Είναι μεγάλη η απόσταση από το να είσαι απλά καλός και πολύ καλός. Το σχόλιο μου λοιπόν δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ο Γκρίγκορ θα γίνει καλύτερος από τον Ρότζερ. Τώρα όμως είναι!»

Σπάσε τη ρακέτα

Επιδιώκει την εκδήλωση συναισθημάτων από έναν αθλητή, αλλά εξοργίζεται με τις υπερβολές. Τι δεν αντέχει σε έναν παίκτη; «Διαφορετικά πράγματα στον καθένα. Δεν μου αρέσει καθόλου να σπάει κάποιος τη ρακέτα του χωρίς λόγο. Γιατί έτσι δείχνει στον αντίπαλο σου ότι έχεις χάσει τις ισορροπίες σου και δεν είναι απαραίτητο. Αυτό το δούλεψα πολύ με τον Μαράτ. Εσπαγε 50-60 ρακέτες το χρόνο, χωρίς λόγο τις περισσότερες φορές.

Ο Ρότζερ ήταν αρνητικός. «Δεν είμαι τυχερός» και τέτοια... Το γεγονός ότι πρόσφατα ο Ρότζερ έσπασε μία ρακέτα, ήταν υγιές για μένα. Γιατί αμέσως μετά πήρε την επόμενη και έπαιξε καλά. Σπάζοντας την, εκτονώθηκε και συνέχεια συγκεντρώθηκε στο παιχνίδι του. Αυτό είναι μαγκιά! Γιατι όλοι είπαν «Ουάου πως τα κατάφερε;» Το έκανε και τέλειωσε. Αυτό ήταν που έλεγα στο Μαράτ. Σπάσ’ την, εκτονώσου και μετά ξέχνα το και παίξε»

«Ο Ρότζερ ήταν ανυπόφορος»

Χάρισμα σε έναν παίκτη παραδόξως δεν θεωρεί ούτε την εργατικότητα, ούτε το ταλέντο. Ο Πέτερ Λούνγκρεν αφοπλίζει σχετικά με το τι θεωρεί προτέρημα σε έναν παίκτη. «Κάθε παίκτης έχει το δικό του χάρισμα. Το χάρισμα του Μάρκου είναι ότι γελάει και επικοινωνεί με τον κόσμο. Ισως κάποιες φορές το παρακάνει... Του Ρότζερ είναι ότι είναι πολύ ψύχραιμος. Του Μαράτ ότι είναι πολύ συναισθηματικός και αυθόρμητος και αυτό επίσης περνάει στον κοινό. Αυτό ειναι χάρισμα για μένα. Το τένις δεν είναι μόνο ένα παιχνίδι είναι λίγο παράσταση. Κάποιες φορές πρέπει να υποδύεσαι, όταν δηλαδή δεν παίζεις καλά πρέπει να μην δείχνεις ότι σε έχει πάρει από κάτω. Οταν αποφασίζεις να γινει επαγγελματίας αλλάζεις εντελώς. Ο Ρότζερ το δούλεψε πολύ αυτό. Οταν ήταν μικρός τον έβγαζα συνέχεια από το γήπεδο, καθημερινά. Είχε απίστευτα κακή συμπεριφορά, έσπαγε ρακέτες, φώναζε, κατέστρεφε την προπόνηση των άλλων. Ήταν ανυπόφορος, πολύ ατίθασος. Αλλαξε εντελώς και πολύ δεν το πιστεύουν όταν το λέω. Ομως ήταν μικρός... Και ο Γκρίγκορ συμπεριφέται κάποιες φορές σαν ηλίθιος στο γήπεδο και του λέω».

Ο καλός προπονητής είναι και καλός ψυχολόγος

Οταν διάλυσε τη συνεργασία του με τον Μαρσέλο Ρίος, ο Πέτερ Λούντγκρεν είχε πει ότι «Θέλει ψυχολόγο όχι προπονητή». Ομως η εμπειρία του με τον Χιλιανό, παραδέχεται ότι βοήθησε στην εξέλιξη του. «Νομίζω ότι εκείνος δεν ήταν διαθέσιμος στο να μοιραστεί πράγματα μαζί μου. Να μου πει πιο είναι το πρόβλημα του. Ποτέ δεν κατάφερα να αγγίξω την ψυχή του και αν δεν το κάνεις αυτό είναι αδύνατον να κάνεις τη δουλειά σου. Ο Μαρσέλο ήταν πολύ νέος, πολύ ψυχρός και κρατούσε απόσταση. Χαίρομαι όμως γιατί έπειτα από πολλά χρόνια ήρθε σε μένα και μου είπε ότι του άρεσε πολύ η δουλειά που κάναμε μαζί και ότι ήταν δικό του πρόβλημα, ότι δεν επικοινωνούσαμε. Τώρα ξέρω ότι δεν έκανα κάτι λάθος και τελικά είχα δίκιο για ό,τι είπα τότε. Τότε γέλασαν, αλλά ήταν αλήθεια. Ηταν πραγματικά φοβερός παίκτης. Σίγουρα όμως δεν σταματώ να βελτιώνομαι».

Δείτε το τελευταίο βίντεο στο οποίο ο Peter Lundgren μιλάει για την προπονητική στο τένις και άλλα θέματα