"Παρά την ηλικία μου και όλη την καριέρα μου, έχω μια νευρικότητα που θα αγωνιστώ ξανά. Ένιωσα καλά στο court κατά τη διάρκεια των προπονήσεων, με εξέπληξε το πόσο καλά έπαιζα, θα υπάρξει ένταση, τουλάχιστον στην αρχή. Είναι ξεκάθαρο πως το πιο όμορφο θα είναι να παίξω διπλά με τον Rafa, γιατί ήταν ο μεγαλύτερος αντίπαλος που είχα στην καριέρα μου. Ειδικά με τη σχέση που έχουμε, τα πάμε πολύ καλά ο ένας για τον άλλον και σεβόμαστε ο ένας τον άλλον", είπε ο Federer στη σημερινή του συνέντευξη Τύπου στο Λονδίνο, επιβεβαιώνοντας πως θα παίξει μόνο έναν αγώνα στο Laver Cup, στα διπλά, πιθανότατα την Παρασκευή, όπως είχε πει και σε χθεσινές του δηλώσεις.

O Federer ρωτήθηκε και για το φαινόμενο Carlos Alcaraz, το νέο Νο.1 της παγκόσμιας κατάταξης, τον οποίο δεν είχε την ευκαιρία να αντιμετωπίσει ο Ελβετός: "Είναι απογοητευτικό που δεν έπαιξα ποτέ μαζί του, είναι ήδη ένας σούπερ σταρ. Είχα προπονηθεί μαζί του στο Wimbledon και τον έχω δει από κοντά, είναι πολύ ενθουσιώδης και δεν αφήνει ούτε μια μπάλα χωρίς να την κυνηγήσει. Αυτό που έκανε στο US Open ήταν φανταστικό. Θα γίνει ένας από τους μεγαλύτερους πρωταθλητές, πάντα το πίστευα αυτό. Του εύχομαι τα καλύτερα."

Για την αποκατάσταση μετά την 3η εγχείρηση στο γόνατο και τη στιγμή που αποφάσισε πως ήρθε το τέλος της επαγγελματικής του καριέρας: "Η αποκατάσταση ήταν εύκολη, αν και μερικές φορές απογοητευτική. Απόλαυσα τον χρόνο που πέρασα στο σπίτι. Η προετοιμασία μου ξεκίνησε το καλοκαίρι, αλλά ήταν πολύ δύσκολο να φτάσω στο υψηλότερο επίπεδο και έζησα δύσκολες στιγμές. Απολαμβάνω όμως αυτές τις προκλήσεις και μου αρέσει να δοκιμάζω το σώμα μου. Έπρεπε όμως και να είμαστε προσεκτικοί, γιατί όσο περνούσε ο καιρός κουραζόμουν όλο και περισσότερο. Βρέθηκα σε ένα σταυροδρόμι, αλλά δεν ήμουν έτοιμος να πάρω αυτό το ρίσκο ξανά. Το τένις είναι πολύ δύσκολο άθλημα στην αποθεραπεία. Πρέπει να μπορείς να παίζεις μεγάλους αγώνες, πολλούς μεγάλους αγώνες στη σειρά. Είναι ίσως το πιο λυπηρό πράγμα όταν συνειδητοποιείς ότι έχεις φτάσει στο τέλος, αλλά αγνόησα αυτό το συναίσθημα για λίγο.

Κάθε φορά που προσπαθούσα να κάνω ένα βήμα παραπάνω στην προπόνηση, έβλεπα ότι το γόνατό μου δεν ανταποκρινόταν καλά. Αποδέχτηκα πως δεν θα ήταν εύκολο και πως ήταν μέρος της διαδικασίας, αλλά ήρθε η στιγμή που κατάλαβα ότι δεν μπορούσα να το κάνω πια. Που ήταν και το τέλος. Πάντα έλεγα ότι δεν θα σπρώξω τον εαυτό μου πέρα από τα όρια. Δεν ήθελα να κάνω κι άλλες εγχειρήσεις. Έτσι, άρχισα να συζητάω αυτό το καλοκαίρι με την οικογένειά μου και με την ομάδα μου για τον τελευταίο μου αγώνα."

Για τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του, όπως θα τις επέλεγε ο ίδιος: "Ειλικρινά, δεν έχω σταματήσει να το σκέφτομαι αυτό. Θυμάμαι το Wimbledon του 2017. Επίσης θυμάμαι φυσικά τις νίκες μου στην Αυστραλία. Οι αναμνήσεις μου επικεντρώνονται στις συζητήσεις που γίνονται έξω από το γήπεδο, εξαιτίας των ανθρώπων που γνώρισα και νιώθω πολύ τυχερός γι' αυτό. Πέρασα πολύ όμορφα και κατάφερα να βρεθώ στην κορυφή για αρκετό καιρό.

Όσο και να μου αρέσει η αίσθηση του να δένω τα παπούτσια μου ή να ντύνομαι για να μπω σε ένα ματς, είμαι χαρούμενος που δεν θα συνεχίσω να το κάνω. Φυσικά και θα μου λείψουν πολλά πράγματα, ειδικά οι μικρές καθημερινές στιγμές και δίχως αμφιβολία ο κόσμος. Ελπίζω πως αυτό το τουρνουά θα είναι ένα πάρτι για όλο τον κόσμο, θέλω να περάσουν καλά και να νιώσουν πως είμαι καλά, γιατί το ξέρω ότι θα είμαι.

Αν έπρεπε να βάλω ένα 'αλλά' στην καριέρα μου, θα έλεγα πως είναι το ξεκίνημά της, όταν δεν ήμουν αρκετά επαγγελματίας. Ξέρω πως είναι μια εικόνα που κάποιοι θυμούνται και θα μπορούσα να την έχω αποφύγει. Αν και το τένις σε κάνει να αλλάζεις χαρακτήρα και αντίληψη σε κάποια πράγματα.

Είμαι ικανοποιημένος για όσα έχω καταφέρει και περήφανος για όσα έχω κερδίσει. Αφού κέρδισα το 15ο Grand Slam στο Wimbledon (όπου πέρασε το ρεκόρ του Pete Sampras), όλα τα επόμενα ήταν ένα μπόνους. Και το ότι το έζησα με τον Sampras στην κερκίδα, ήταν πολύ ιδιαίτερο. Είμαι πολύ χαρούμενος για τα 20 Grand Slams και τους περισσότερους από 100 τίτλους που έχω κερδίσει συνολικά."

Για το πως θα ήθελε να τον θυμάται ο κόσμος του τένις: "Πάντα πρόσεχα την ομαλότητα με την οποία συνέβη για τους Schumacher και Woods και είμαι χαρούμενος που με συγκρίνουν με αυτούς, αλλά δεν είναι στο χέρι μου το πως θα με θυμούνται. Ξέρω ότι οι φίλοι του τένις μου έχουν δώσει όλα όσα είμαι, αλλά εκείνοι έχουν τον τελευταίο λόγο. Εγώ προσπάθησα να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό ανά πάσα στιγμή, να είμαι συνεπής και να παλέψω όσο περισσότερο μπορώ, μέχρι να με εμποδίσει το σώμα μου να συνεχίσω. Τώρα έχω άλλα πράγματα να κοιτάζω και ελπίζω να τα πάω τόσο καλά όσο στο τένις. Είναι η σειρά των επόμενων γενιών να πρωταγωνιστήσουν. Θα συνεχίσω να είμαι συνδεδεμένος με αυτόν τον κόσμο, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο."