Για το ενδεχόμενο να αγωνιστεί στο UTS της Mouratoglou Tennis Academy: "Το έχω στο μυαλό μου, ότι ίσως είναι ένας καλός τρόπος για να ξεκινήσω τους αγώνες και να επιστρέψω στο ανταγωνιστικό τένις. Θα το αποφασίσω τις επόμενες εβδομάδες, θα δω πως θα νιώθω, αν είμαι υγιής, επειδή προπονούμαι καθημερινά. Είναι στο τραπέζι και θα ήθελα να αγωνιστώ."

Για τον έρανο που δημιούργησε μαζί με τον Patrick Mouratoglou, για να συγκεντρώσει χρήματα που θα βοηθήσουν τους τενίστες που βρίσκονται στις χαμηλότερες θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης: "Εγώ και ο Patrick αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε αυτό το πρότζεκτ για να βοηθήσουμε τους παίκτες που βρίσκονται εκτός του Top 100 κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης. Έχουμε πετύχει πολλά τις τελευταίες εβδομάδες. Οι άνθρωποι έδειξαν ενδιαφέρον και μας βοήθησαν. Τα χρήματα θα πάνε απευθείας στην ATP και στην WTA, θα υποστηρίξουν και τις δυο ομοσπονδίες. Έχω περάσει αυτή τη φάση στη ζωή μου και ξέρω πως είναι. Οι περισσότεροι απ' αυτούς έχουν ομάδες από πίσω τους και θα είναι δύσκολο να τις διατηρήσουν αν δεν έχουν την οικονομική ευελιξία."

Για τη μεγάλη επιτυχία του ATP Finals στο κλείσιμο της προηγούμενης σεζόν: "Έπαιξα χαλαρά. Από το περσινό καλοκαίρι μέχρι εκείνη την περίοδο έπαιξα το καλύτερο τένις της ζωής μου, από τον Σεπτέμβριο έως τον Δεκέμβριο. Ένιωσα πνευματικά ελεύθερος στο γήπεδο και δεν είχε σημασία αν θα έχανα ή θα κέρδιζα, απλά απολάμβανα το παιχνίδι. Αυτό ήταν πολύ πλεονεκτικό για την παρουσία μου στο court και είχα αυτή τη σταθερότητα στα αποτελέσματά μου για εκείνο το διάστημα."

Για την πρώτη του ρακέτα: "Ήταν μια κίτρινη ρακέτα, Wilson. Ήμουν τριών ετών, οι γονείς μου δίδασκαν άλλα παιδιά τένις και κάποιες φορές έπαιζα και γω. Έκανα πολλά αθλήματα όταν ήμουν μικρός και εγώ επέλεξα ποιο ήθελα να ακολουθήσω. Στα 8-9 ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής, αλλά μετά άλλαξα και αποφάσισα να γίνω τενίστας."

Για την πρώτη φορά που έκλαψε εξαιτίας παιχνιδιού στο τένις: "Ήμουν παιδί, 8 ετών. Η ξάδερφή μου, Aika, είναι Γιαπωνέζα, αλλά ζούσε μαζί μας στην Ελλάδα για λίγο καιρό, νομίζω πως είναι 3 χρόνια μεγαλύτερή μου. Με κέρδισε και ήμουν τόσο απογοητευμένος που έχασα από ένα κορίτσι που έκλαιγα. Μπήκα στο ντους με τα ρούχα και παράλληλα έκλαιγα, ήταν αξιολύπητο! Μετά κρυβόμουν στα αυτοκίνητα στο πάρκινγκ, για να μη με βρίσκουν οι γονείς μου όταν έχανα άλλους αγώνες. Έκανα αρκετά τρελά πράγματα όταν ήμουν παιδί!"

Για τα Grand Slam και την "αλλαγή φρουράς" που πολλοί συζητούν μεταξύ των "Big 3" και των "Next Gen": "Είναι το μόνο πράγμα που θέλω τόσο να πετύχω στη ζωή μου, αλλά πιστεύω πως αν το σκέφτομαι τόσο πολύ μπορεί να μην συμβεί, οπότε θέλω απλά να μείνω χαλαρός και να απολαύσω τη διαδικασία. Σε κάθε συνέντευξη με ρωτάνε πότε θα κερδίσω εγώ ή κάποιος άλλος από τη νέα γενιά ένα Slam. Θα συμβεί αν περιμένετε, δε χρειάζεται να ρωτάτε ξανά και ξανά την ίδια ερώτηση. Οι Big 3 σίγουρα κάνουν καλή δουλειά στο να μένουν εκεί και είναι πολύ αφοσιωμένοι σ' αυτό που κάνουν. Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να τους κερδίσεις, βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο, ακόμα και σε καλύτερο επίπεδο, απ' ότι ήταν πριν από 6, 7 και 8 χρόνια. Συνεχώς βελτιώνονται και συνεχώς μαθαίνουν. Έχουν πολύ περισσότερη εμπειρία από εμάς, ίσως σωματικά να μην είναι στην ίδια κατάσταση επειδή μεγαλώνουν. Νιώθω ικανός να κερδίσω Grand Slam τουρνουά, το απέδειξα και στο ATP Finals αυτό, ήμουν ο νικητής από τους 8 παίκτες και σίγουρα δεν έγινε τυχαία, αλλά είναι μια διαφορετική διαδικασία στα Grand Slam. Είναι μεγάλης διάρκειας τουρνουά, δυο εβδομάδων, πρέπει να είσαι συνεπής πνευματικά και σωματικά, να ξεκουράζεσαι καλά μετά από κάθε παιχνίδι, είναι ένας μαραθώνιος. Είναι πολύ διαφορετικό από κάθε άλλο τουρνουά μέσα στη χρονιά."

Για τους μεγαλύτερους αντιπάλους που πιστεύει ότι θα έχει στην καριέρα του: "Σίγουρα οι Alexander Zverev, Dominic Thiem, Denis Shapovalov, Felix Auger-Aliassime, Alex De Minaur. Αυτοί είναι οι παίκτες που αντιμετωπίζω πολύ συχνά στo tour."