O Ivanisevic επιβεβαίωσε αυτό που είπε και ο Djokovic, πως η συνεργασία τους έληξε με καλούς όρους και ήταν μια κοινή απόφαση, καθώς είχαν φτάσει σε ένα τέλμα, με τον ίδιο να λέει χαρακτηριστικά πως άρχισε να κουράζει τον Djokovic και ταυτόχρονα να κουράζεται από τον Σέρβο.

Σε μια αναλυτική συνέντευξη για το Sport Klub στον Sasa Ozmo, ο Κροάτης τεχνικός αναφέρθηκε στον τεράστιο σεβασμό που έχει για τον Djokovic, στον οποίο ήταν πλήρως αφοσιωμένος και θα έδινε και τη ζωή του γι' αυτόν αν χρειαζόταν, ξεκαθάρισε πως δεν τον πείραξαν ποτέ οι φωνές και η συμπεριφορά του Σέρβου, μιας και πολλά γράφτηκαν και γι' αυτό, ενώ σημείωσε ακόμα και πως δεν ήρθε το τέλος του κόσμου επειδή είμαστε στον Απρίλιο και δεν έχει κερδίσει ακόμα τίτλο, αφού αυτό είχε συμβεί και το 2022, χωρίς να σημαίνει τελικά κάτι. 

Αναλυτικά όλα όσα είπε ο Ivanisevic:

Για το πως ήταν να δουλεύει με τον Djokovic: "Ήταν συναρπαστικό, μια μεγάλη τιμή και μια μεγάλη ευθύνη, είμαι πολύ περήφανος. Ήταν έντονο, όχι εξαιτίας της σχέσης μας, αλλά εξαιτίας όλων όσων συνέβησαν. Κάναμε πλάκα στην ομάδα, ότι από τότε που ήρθα όλο κάτι συνέβαινε. Ο τραυματισμός στον ώμο του US Open, μετά ο κορωνοϊός, όμως ο Novak Djokovic είναι σε κάθε περίπτωση ο κορυφαίος τενίστας όλων των εποχών και ένας από τους καλύτερους αθλητές όλων των εποχών. Καταλαβαίνω πως ο κόσμος έχει την ανάγκη να γράψει κάτι και ως προπονητής είσαι στο επίκεντρο, φταις για όλα. Το μοιραστήκαμε και με τον Marian (Vajda) αυτό, αλλά μετά έφυγε και έμεινα μόνο εγώ. Ωστόσο είμαι αιώνια ευγνώμων στον Novak. Μου προσέφερε μια ευκαιρία και την αξιοποίησα στο έπακρο. Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους, κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό, έχουν γραφτεί στην ιστορία. Ήταν 5 υπέροχα χρόνια."

Για το λόγο που έληξε η συνεργασία τους: "Διάβασα πολλά, επαναλαμβάνω, οι άνθρωποι απλώς πρέπει να γράψουν κάτι, δυστυχώς κανείς δεν πλησίασε την αλήθεια. Δεν υπάρχει κάποιος 'πραγματικός' λόγος. Υπάρχει σίγουρα μια αίσθηση κορεσμού και κόπωσης, ήταν μια έντονη πενταετία. Οι άνθρωποι ξεχνούν πως στην περίοδο του κορωνοϊού, ο Novak κάποια στιγμή καθιερώθηκε ως ο μεγαλύτερος 'villain' του πλανήτη, επειδή δεν εμβολιάστηκε. Δεν μας επέτρεπαν να πηγαίνουμε σε διάφορες χώρες, πάντα πέφταμε σε κάποιο κενό και δεν μπορούσαμε να ταξιδέψουμε. Για να μη μιλήσω για την Αυστραλία και όλο αυτό το χάος.

Οπότε ναι, υπήρξε κορεσμός, όπως μου αρέσει να λέω υπήρξε 'εξάντληση υλικού', όπως ένα αυτοκίνητο χρειάζεται τακτικό σέρβις. Ουσιαστικά εγώ κούρασα τον Novak και εκείνος κούρασε εμένα. Σε κάθε περίπτωση, δεν ένιωθα ότι μπορούσα να τον βοηθήσω περισσότερο. Αλλά ακόμα κι έτσι, αν αθροίσουμε όλα όσα κάναμε μαζί, πετύχαμε σπουδαία πράγματα για εμάς και για το τένις."

Για το αν αυτό συνέβη τώρα στην Αμερική: "Όχι, δεν έγινε τώρα, δεν έγινε καμία συγκεκριμένη στιγμή. Το συναίσθημα άρχισε να υπάρχει από πέρσι στην Αμερική. Δεν θα πάω πιο πίσω, στο Wimbledon ας πούμε. Ο παίκτης επηρεάζεται πάντα περισσότερο, αλλά εκείνη η ήττα με είχε επηρεάσει πραγματικά πάρα πολύ. Φυσικά αξίζουν συγχαρητήρια στον (Carlos) Alcaraz, ήταν ο καλύτερος παίκτης στο τέλος της ημέρας, όμως ένας-δυο πόντοι μπορούσαν να αλλάξουν το αποτέλεσμα εύκολα. Μετά πήγαμε στην Αμερική, είχε μια απίστευτη πορεία εκεί. Εκείνος ο τελικός στο Σινσινάτι με τον Alcaraz και αργότερα το US Open, τότε άρχισα πραγματικά να νιώθω ότι το τέλος ήταν κοντά. Ήταν μόνο ζήτημα για το αν θα γινόταν στο τέλος της σεζόν ή κάποια στιγμή μέσα στην επόμενη σεζόν. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ουσιαστικά η συνεργασία μας τελείωσε από πέρσι, γιατί μετά εγώ έκανα επέμβαση στο γόνατό μου και δεν ήμουν εκεί για 6-7 εβδομάδες, δεν ήμουν εκεί στο Bercy, ήμουν στο Τορίνο. Συνολικά υπήρχε αυτή η συσσωρευμένη κόπωση και πολλοί άνθρωποι απέδωσαν το τέλος της συνεργασίας μας στην ένταση που υπήρχε. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια, ο Novak απλά είναι έτσι. Έτσι λειτουργούσε και με τον (Boris) Becker και με τον Marian (Vajda). Όλα επιτρεπόντουσαν στην επικοινωνία του μέσα σε ένα ματς και είχαμε μιλήσει εκατοντάδες φορές γι' αυτό. Ποτέ δεν με ενόχλησαν οι φωνές του, βασικά δεν άκουγα ούτε τα μισά απ' όσα έλεγε, ήμασταν σε μεγάλα στάδια με πολλή φασαρία..."

Για τις φωνές του Djokovic στους προπονητές του και μια αστεία ιστορία από την Αδελαΐδα: "To coaching υπάρχει στο τένις εδώ και 30 χρόνια, απλά μόνο τώρα υποτίθεται επιτρέπεται. Δεν επιτρέπεται μόνο όταν είσαι στην άλλη πλευρά του σταδίου, τότε μπορείς να δεχτείς warning. Ο Novak ποτέ δεν ερχόταν στο box για να ρωτήσει κάτι, αυτό που ήθελε είναι να φωνάζει όταν είναι 30 μέτρα μακριά και φυσικά σχεδόν ποτέ δεν μπορείς να ακούσεις τι λέει. Μπορεί να δέχεται break σε ένα game που σέρβιρε καλά και απλά έκανε κάποια λάθη με το forehand του. Μετά θα φωνάξει 'τι πάει στραβά με το σερβίς μου', αλλά δεν μπορώ να φωνάξω ότι δεν πάει τίποτα στραβά, απλά φταίει το forehand. Όσο ψάχνω τρόπους να επικοινωνήσω μαζί του, θα τον ακούσεις να φωνάξει: 'τι πάει στραβά με την επιστροφή μου;!', ενώ δεν έχουμε επιλύσει ακόμα το άλλο πρόβλημα.

Εγώ φημιζόμουν πάντα για το ότι έχω την πιο 'ήσυχη' και 'λεπτή' φωνή, γι' αυτό ήταν δύσκολο να με ακούσει. Οπότε συμφωνήσαμε ότι θα έλεγα στον Miljan (Amanovic, τον φυσιοθεραπευτή του), να φωνάξει εκείνος, που έχει πιο δυνατή φωνή. Ο στόχος προφανώς ήταν να κερδίσουμε τον αγώνα, πολλοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν το ματς, αυτές οι καταστάσεις είναι δύσκολες και πρέπει να αντιδράσεις μέσα σε δευτερόλεπτα, ενώ έχουμε και στρες, γιατί υπάρχει πίεση.

Μια αστεία ιστορία από την Αδελαΐδα πέρσι, όταν έπαιζε στον τελικό με τον (Sebastian) Korda. Ο ήλιος ήταν δυνατός, δεν μπορούσε να δει καλά, το court ήταν κόλαση και ο Korda έπαιζε απίστευτα. Είχε πάρει το 1ο σετ και το 2ο σετ ήταν πολύ αμφίρροπο, αλλά ο Korda ήταν ξεκάθαρα ο καλύτερος παίκτης μέχρι εκείνη τη στιγμή. Το court είχε μέρη με σκιά και δεν μπορούσες να δεις καλά, ο Novak ήταν σχεδόν ένα μέτρο κοντά μας και αναρωτιόταν τι πάει λάθος. Του μίλησα εγώ, του μίλησε και ο Charly (Gomez, o hitting partner του) και κάποια στιγμή ρώτησε και τον αδερφό μου. Ο Mare (ο αδερφός του Ivanisevic) σταμάτησε για μια στιγμή, τον κοίταξε και μετά από 3 δευτερόλεπτα του είπε: 'βρες την εσωτερική σου γαλήνη !'

Ο Novak γύρισε το βλέμμα του σε εμάς και εγώ αναρωτήθηκα ποιον θα σκότωνε πρώτα, εμένα, τον Mare ή τον Charly! Πέρασαν 5 λεπτά και πραγματικά την βρήκε, γύρισε το ματς και μετά γελούσαμε όλοι. Μας είπε ότι τον βοήθησε πραγματικά αυτό. Αυτό που προσπαθώ να πω, είναι πως δεν έχει σημασία τι θα πεις εκείνη τη στιγμή. Αυτά τα ματς έχουν να κάνουν με το πως θα παίξεις στις κρίσιμες στιγμές. Καταλαβαίνω αυτό το χάος και δεν με πείραξε ποτέ. Έπρεπε με κάποιο τρόπο να διοχετεύσει την ενέργειά του και για μένα αυτό ήταν φυσιολογικό. Υπήρξα και εγώ παίκτης και ξέρω πως είναι."

Για την πορεία του Djokovic στην Αυστραλία: "Στην Αυστραλία ήμουν ήδη αρκετά κουρασμένος, όχι μόνο επειδή έχασε στον ημιτελικό, θα μπορούσε και να τον κερδίσει. Άρχισαν μετά και τα δημοσιεύματα για την τραγωδία που τον βρήκε, ενώ δεν ήταν τίποτα τραγικό, έχασε στα ημιτελικά από έναν νεαρό παίκτη που ήταν καλύτερος. Δεν ξέρω τι συνέβη με τον Novak σ' αυτόν τον αγώνα, δεν ήταν ο εαυτός του, όμως ο Sinner ήταν πολύ καλός.

Σε όλη την πορεία στην Αυστραλία ήταν κάπως. Δυσκολεύτηκε στους πρώτους δυο γύρους, μετά με τον Mannarino και τον Etcheverry ήταν κάπως καλύτερα, με τον Fritz είχε δυο καλά σετ και μετά ένα-δυο κακά σετ. Το επίπεδό του είναι τόσο υψηλό που μπορεί να κερδίσει αυτούς τους παίκτες και με ένα πόδι! Όταν όμως έρθει η ώρα που θα παίξεις με τους Sinner, Alcaraz ή Medvedev, πρέπει να βγεις εκεί έξω και να παίξεις. Αν δεν εμφανιστεί ο Novak που ξέρουμε, θα υπάρχει πρόβλημα. Μετά ξεκινάει η κλασική καταστροφολογία, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει γίνει τίποτα. Ούτε το 2022 είχε κερδίσει τίτλο μέχρι τη Ρώμη και τίποτα καταστροφικό δεν έγινε ούτε τότε. Ακόμα είναι στο Νο.1 του κόσμου και θα είναι και τις επόμενες εβδομάδες."

Για το Indian Wells και την τελευταία τους συζήτηση πριν το "διαζύγιο": "Πιστεύω αν το πίστευε περισσότερο, θα μπορούσε να τον κερδίσει και ο (Aleksandar) Vukic. Μετά, το 1ο σετ που έκανε με τον (Luca) Nardi, ήταν ίσως το χειρότερο σετ που τον είδα να παίζει σ' αυτά τα 5 χρόνια που ήμουν προπονητής του. Το 2ο το κέρδισε, για το 3ο πρέπει να ομολογήσω ότι ο Nardi είδε ότι μπορούσε να τον κερδίσει, έβγαλε 16 winners, δεν θέλω να του στερήσω τίποτα.

Δεν μπορώ να σας πω τι ακριβώς ειπώθηκε στην τελευταία συζήτηση, αλλά δεν μετανιώνω που πήγα στην Αμερική μαζί του. Ο Novak δεν ήταν καλά προετοιμασμένος σ' αυτό το τουρνουά και ήμασταν πολύ χαλαροί. Ποιος να τον κατηγορήσει; τα έχει κερδίσει πραγματικά όλα. Το να βρίσκεις κάθε, μα κάθε μέρα κίνητρο, δεν είναι τόσο εύκολο. Είναι ευκολότερο όταν παίζεις σε Grand Slam, αλλά στα Masters είναι δύσκολο να προπονείσαι ξανά και ξανά με την ίδια ένταση, ακόμα και για έναν τελειομανή, όπως είναι ο Novak. Καθίσαμε λοιπόν την επόμενη μέρα να μιλήσουμε και είμαι πολύ χαρούμενος που το κάναμε. Ήταν ο κατάλληλος τρόπος για να το κάνουμε αυτό, μετά από 5 χρόνια που τα ζήσαμε όλα μαζί. Δεν θα μπορούσε να γίνει με ένα μήνυμα ή ένα τηλεφώνημα. Καθίσαμε όμορφα, χαλαρά, γελάσαμε και μιλήσαμε. Ήταν σημαντικό και για μένα, να του πω πως ένιωθα, μου είπε και εκείνος πως ένιωθε, όλα αυτά ήταν πολύ ωραία. Πέντε χρόνια ήμουν μαζί του, στα καλά, στα άσχημα, στη φυλάκιση, στο χάος, στα πάντα.

Όταν κλείνουν οι κάμερες και είναι ο εαυτός του, ο Novak είναι πολύ καλός άνθρωπος. Έχει μεγάλη καρδιά. Πάντα ήμουν έτοιμος να δώσω και τη ζωή μου γι' αυτόν αν χρειαζόταν, πολεμούσε ενάντια σε όλο τον κόσμο. Δεν ήταν εύκολο να είσαι ο προπονητής του εκείνη την περίοδο, όπου κι αν πηγαίναμε ήμασταν στο στόχαστρο. Υπήρξαν φυσικά και άνθρωποι που μας στήριξαν, μας πλησίασαν και μας είπαν να μείνουμε δυνατοί. Υπήρχαν όμως πολλοί που ήταν αγενείς και επιθετικοί."