Η σεζόν του 2020, μια ούτως ή άλλως λειψή σεζόν, ολοκληρώθηκε πρόωρα για τον Dimitrov, που αποφάσισε να σταματήσει τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις μετά από το τουρνουά της Βιέννης, για να ακολουθήσει θεραπεία στο τραυματισμένο του πόδι.

"Είναι πολύ σημαντικό κάποιες φορές να κάνεις ένα βήμα πίσω και για μένα, αυτή η χρονιά ήταν τόσο τρελή, που συνειδητοποίησα και κατάλαβα και από τις εμπειρίες άλλων ανθρώπων, πως κάποιες φορές πρέπει να κάνεις το σωστό και να κάνεις ένα βήμα πίσω. Για πρώτη φορά στην καρφιέρα μου, το άκουσα αυτό."

Θυμίζουμε πως το καλοκαίρι ο Dimitrov αγωνίστηκε στο Adria Tour του Novak Djokovic και ήταν ένας από τους παίκτες που προσβλήθηκαν από τον κορωνοϊό. Όπως είχε πει και τότε, είχε περάσει άσχημα όσο νοσούσε και συνέχισε να έχει προβλήματα στη φυσική του κατάσταση και αρκετές εβδομάδες μετά την ανάρρωσή του.

"Ήταν σκληρό, αλλά μου έκανε και καλό. Μετά από 20 μέρες καραντίνας στο σπίτι μου, μπορείς να σκεφτείς διάφορα πράγματα. Και το έκανα αρκετά. Εκτίμησα ακόμα περισσότερο τους ανθρώπους που νοιάζονται για μένα."

Μετά απ' αυτό, ο Dimitrov πέτυχε 11 νίκες σε 17 αναμετρήσεις (11-6), όταν επανεκκίνησε το tour. Έχοντας αρκετές καλές εβδομάδες, συνολικά δεν μπόρεσε να βρει ρυθμό για να πετύχει τους υψηλότερους στόχους του ο 29χρονος τενίστας, ο οποίος δεν χάνει την αισιοδοξία του.

"Οι αθλητές ρισκάρουμε αρκετά, φτάνουμε τα σωματικά και ψυχολογικά όρια μας, κάθε μέρα. Είμαι πολύ απαιτητικός  με τον εαυτό μου. Το καλύτερο πράγμα στο άθλημά μας, είναι ότι πάντα υπάρχει κάτι καινούργιο την επόμενη εβδομάδα. Οπότε πάντα υπάρχει χρόνος να διορθώσεις τα πράγματα."

Έχοντας σε όλη την καριέρα του έντονη φιλανθρωπική δραστηριότητα, ο Dimitrov ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της φετινής off-season και το δικό του φιλανθρωπικό ίδρυμα, το οποίο εδρεύει στην πατρίδα του.

"Μόλις ξεκίνησα το δικό μου φιλανθρωπικό ίδρυμα, το Grigor Dimitrov Foundation, οπότε είμαι πολύ χαρούμενος γι' αυτό. Βρίσκεται στη Βουλγαρία."

Ο Dimitrov μοιράστηκε και μια ιστορία από τα παιδικά του χρόνια, όταν για πρώτη φορά ένιωσε την επιθυμία να βοηθήσει τα παιδιά με οικονομικές δυσκολίες ή και χωρίς καθόλου οικογένεια.

"Όταν ήμουν παιδί και η μητέρα μου με έπαιρνε από το σχολείο, πάντα πρόσεχα πως κάποια παιδιά έμεναν πίσω μας, πίσω από τα κάγκελα. Η μητέρα μου, μου εξηγούσε πως τα παιδιά εκείνα δεν είχαν οικογένεια και αυτό πάντα με έκανε να λυπάμαι. Από τότε ήθελα κάποια μέρα να βρεθώ σε θέση να τα βοηθήσω και (η μητέρα μου) μου έλεγε να γίνω μεγάλος τενίστας και μετά να αρχίσω να βοηθάω παιδιά. Πάντα ήθελα να δημιουργήσω ένα τέτοιο σχολείο."