Γιατί; Γιατί κατάφερε να σταματήσει την κυριαρχία του Roger Federer στο Wimbledon και γενικότερα στο γρασίδι, μια κυριαρχία που ελάχιστοι - αν όχι κανένας άλλος - θα μπορούσαν να σταματήσουν εκείνη τη χρονιά, στην οποία ο Ελβετός έμοιαζε πιο ώριμος από ποτέ. Ο "Βασιλιάς" ήταν στο σπίτι του, είχε να χάσει σε χορτάρινη επιφάνεια από το 2002 (!), φτάνοντας τις 65 διαδοχικές νίκες στην επιφάνεια. Αυτό είναι με διαφορά το καλύτερο ρεκόρ στην open era, κάνοντας εκείνο του Bjorn Borg με 41 σερί νίκες να μοιάζει "φτωχό". Αυτή ήταν η ψυχολογία του Federer σε εκείνον τον τελικό, όπου αγωνιζόταν ο πρωταθλητής του Wimbledon για 5 συνεχόμενες χρονιές, φυσικά ο υπερασπιστής του τίτλου, αλλά και ο άνθρωπος που μέχρι εκείνη την ημέρα είχε κερδίσει 6 αγώνες χωρίς να χάσει σετ στο All England Club.

Ο Nadal από την πλευρά του ήταν ένας εξαιρετικά ταλαντούχος παίκτης, 22 ετών, αλλά πιο έμπειρος από ποτέ, ήδη κάτοχος 4 Grand Slam τίτλων. Δεν ήταν άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι την περίοδο 2006-2008 είχε χάσει μόνο από τον Federer στο Wimbledon και ήταν φιναλίστ τα δυο προηγούμενα χρόνια. Σε εκείνον τον τελικό δεν έπαιζαν απλά δυο πολύ μεγάλοι παίκτες, έπαιζαν οι νικητές των 14 από τα 16 προηγούμενα Grand Slams!

Ο Ισπανός μόλις είχε αναδειχθεί πρωταθλητής για 4η διαδοχική χρονιά στο Roland Garros και αυτό ήταν ένα γεγονός που μπορούσε και ήθελε να εκμεταλλευτεί. Το κίνητρο επίσης για το double σε Γαλλικό Όπεν και Wimbledon ήταν μεγάλο, αφού η απότομη αλλαγή της επιφάνειας επηρεάζει όλους τους παίκτες και για του λόγου το αληθές, μόλις δυο στην Open era είχαν καταφέρει να το κάνουν μέχρι τότε, ο Rod Laver και ο Bjorn Borg.

Ο αγώνας

Η 6η Ιουλίου του 2008 ήταν μια βροχερή μέρα στο Λονδίνο. Ο τελικός είχε προγραμματίσει να ξεκινήσει στις 14:00 το μεσημέρι τοπική, αλλά οι παίκτες βγήκαν στο court 35 λεπτά αργότερα, εξαιτίας της βροχής. Διαιτητής της αναμέτρησης ήταν ο Γάλλος, Pascal Maria.

Τελικά μετά από απόφαση του... καιρού, το ματς άρχισε και ο Nadal κέρδισε τα πρώτα δυο σετ με το ίδιο σκορ, 6-4. Ο Federer είχε βραχεία κεφαλή  με 5-4 στο 3ο σετ (χωρίς break), όμως ο όμβρος έκανε και πάλι την εμφάνισή του! Αυτή τη φορά η διακοπή άγγιξε τα 80 λεπτά και άλλαξε εντελώς τα δεδομένα του παιχνιδιού.

Το υψηλό επίπεδο δεν έλειψε ποτέ από το ματς και οι δυο φιναλίστ επέστρεψαν στο τερέν σα να μην έλειψαν ούτε λεπτό. Ο Ελβετός έφτασε δυο πόντους μακριά από την κατάκτηση του 3ου σετ στο 5-4 (40-40), αλλά τελικά το κατέκτησε στο tie-break. Το ίδιο συνέβη και στο 4ο σετ, στο οποίο μάλιστα χρειάστηκε να σώσει δυο championship points του Nadal στο tie-break, μέχρι να το κατακτήσει με 10-8 και να κάνει τον τελικό ένα πραγματικό θρίλερ.

Σε εκείνο το σημείο υπήρξε νέα ανάπαυλα, αφού τα σύννεφα που είχαν κυριεύσει τον ουρανό του Wimbledon έφεραν νέο υετό. Η διακοπή αυτή ήταν μισάωρη και οι δυο παίκτες μπήκαν ξανά στο court για το αποφασιστικό σετ, τη στιγμή που η τοπική ώρα πλησίαζε 20:30. Ο Federer έφτασε δυο πόντους μακριά από τη νίκη και τον 6ο συνεχόμενο τίτλο του στο Centre Court, όμως το σερβίς κράτησε τον Nadal "ζωντανό". Τελικά ο Ισπανός ήταν αυτός που έκανε ένα κρίσιμο break στο 15ο game του σετ για το 8-7 και κράτησε αργότερα το σερβίς του - όχι εύκολα - για να φτάσει σε αυτή τη μυθική νίκη, με 6-4, 6-4, 6-7 (5), 6-7 (8), 9-7, σε 4 ώρες και 42 λεπτά αγώνα.

"Ήταν τόσο σκοτεινά, που δεν μπορούσα να δω με ποιον παίζω!"

Η νίκη του Nadal ήταν σπουδαία και κανείς δεν μπορούσε να του πάρει μακριά ή να υποτιμήσει τον θρίαμβό του, όμως είναι γεγονός ότι το ματς ολοκληρώθηκε αφού είχε δύσει ο Ήλιος και τα τελευταία games παίχτηκαν σε πολύ δύσκολες συνθήκες - και για τους δυο φυσικά παίκτες.

Το παιχνίδι ολοκληρώθηκε στις 21:15 (τοπική), η νύχτα είχε αρχίζει ήδη να σκεπάζει τον ουρανό και οι συνεχείς βροχοπτώσεις που έκοψαν τη ροή αυτού του συναρπαστικού αγώνα και φυσικά τον καθυστέρησαν τόσο, έγιναν λίγο πολύ η αιτία για τη δημιουργία οροφής στο κεντρικό court του All England Club. Η δημιουργία της οροφής ήταν φυσικά χρόνια υπό συζήτηση, αλλά το 2008 έπεσε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και τελικά τέθηκε σε λειτουργία για πρώτη φορά στο αμέσως επόμενο Wimbledon, το 2009.

"Ήταν τόσο σκοτεινά, που δεν μπορούσα καλά καλά να δω με ποιον έπαιζα!", είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου ο Federer μετά τον τελικό. "Προφανώς είναι πολύ δύσκολη στιγμή για μένα τώρα, έχασα το μεγαλύτερο τουρνουά του κόσμου σε χαμηλό φωτισμό", συμπλήρωσε ο Ελβετός, ο οποίος βέβαια δε θέλησε να υποβαθμίσει τη νίκη του αντιπάλου του, που υποστήριξε ότι ήταν δίκαια: "Δοκίμασα τα πάντα. Ο Rafa είναι άξιος νικητής."

Από την πλευρά του ο Nadal έγινε για 5η φορά πρωταθλητής σε Grand Slam στα 22 του χρόνια και έκανε τελικά το πολυπόθητο double σε Roland Garros και Wimbledon. Ήταν ο πρώτος που το πέτυχε από το 1980, 28 χρόνια μετά τον Borg.

"Είναι αδύνατο να εξηγήσω το πώς ακριβώς αισθάνομαι. Είναι ένα όνειρο. Ποτέ μου δεν φαντάστηκα ότι θα κερδίσω αυτό το τουρνουά", τόνισε ο Ισπανός, που εξύμνησε τον αντίπαλό του: "Είναι δύσκολο να παίζω απέναντι στον Roger. Είναι πάντα εξαιρετικός, είτε κερδίζει, είτε χάνει. Παραμένει ο κορυφαίος τενίστας του κόσμου. Έχει κερδίσει 5 φορές εδώ και εγώ μόλις μια."

Tα στατιστικά του αγώνα

Τέλος εποχής

Με διάρκεια 4 ωρών και 48 λεπτών, ο τελικός εκείνος ήταν ο μεγαλύτερος που έγινε ποτέ στο Wimbledon, από τότε που οι αγώνες χρονομετρούνται.

Ο Nadal με τη νίκη του έγινε μόλις ο 3ος τενίστας στην Open era που κάνει το σπάνιο double σε Roland Garros και Wimbledon, μετά τους Laver και Borg. Ο Federer μπήκε σε αυτό το πολύ ξεχωριστό γκρουπ ένα χρόνο αργότερα (2009), όταν κέρδισε το μοναδικό Roland Garros της καριέρας του και επέστρεψε στον θρόνο του στο Λονδίνο.

Ο Federer μπορεί να παρέμεινε στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης μετά την πρώτη ήττα του στο γρασίδι από το 2002, όμως ο Nadal τον είχε πλησιάσει αρκετά και τελικά κατάφερε να τον ξεπεράσει 5 εβδομάδες αργότερα (18 Αυγούστου 2008), για να σκαρφαλώσει για πρώτη φορά στην καριέρα του στο Νο1 του κόσμου. Αυτό ήταν και το τέλος μιας εποχής, αφού η κυριαρχία του Ελβετού κρατούσε γερά από τον Φεβρουάριο του 2004. Για πρώτη φορά μετά από 237 συνεχόμενες εβδομάδες βρέθηκε κάποιος για να σταματήσει τον Federer, που συνεχίζει μέχρι και σήμερα να κρατάει με ασφάλεια αυτό το μοναδικό ρεκόρ του.

Εκτεταμένα στιγμιότυπα από τον αγώνα:

Ολόκληρος ο ιστορικός αγώνας: