Ο Federer μίλησε στο Swiss Ringier Magazine. Αναλυτικά τα όσα δήλωσε:

Για τις ήττες σε νεαρή ηλικία: "Ήμουν πάρα πολύ απογοητευμένος μετά από μια ήττα όταν ήμουν νεότερος. Κάποιες φορές κρατούσε μέχρι να επιστρέψω πίσω στη Βασιλεία. Ό,τι και να μου έλεγαν οι γονείς μου, τίποτα δεν μπορούσε να βοηθήσει. Με έκαναν ακόμα και να κλάψω. Κοιτάζοντας το παρελθόν, ήταν λίγο τρελό τότε."

Για τη συμπεριφορά του στο court όταν ήταν παιδί: "Μικρός έδειχνα έντονα τα συναισθήματά μου. Έβγαζα τον θυμό μου στο γήπεδο. Η οικογένειά και οι φίλοι μου, μου έλεγαν να μην συμπεριφέρομαι τόσο ανόητα, γιατί υπάρχουν και άλλοι εκεί έξω που παίζουν καλά. Κατάλαβα πως έπρεπε να σταματήσω να συμπεριφέρομαι έτσι, γιατί αλλιώς δεν θα κέρδιζα ποτέ τουρνουά."

Το κόλπο με την πετσέτα που τον βοήθησε με τον θυμό του: "Πώς θα μπορούσα όμως να μη δώσω σημασία σε έναν άσχημο πόντο; Ένα κόλπο που με βοήθησε πολύ, ήταν αυτό με την πετσέτα. Για ένα μωρό, μια ζεστή βελούδινη χρωματιστή πετσέτα είναι ιδανική, του φέρνει ηρεμία. Ο προπονητής μου τότε, μου είπε ότι χρειαζόμουν να κάνω το ίδιο για να βγω από τον κόσμο μου έστω και λίγο. Για τρια δευτερόλεπτα νιώθεις καλά κρατώντας την. Λειτούργησε με μένα αυτό και έγινε κάτι σαν ιεροτελεστία. Ήταν η πρώτη μου αντίδραση μόλις έχαναν άσχημα έναν πόντο."

Για την απόσυρση της συζύγου του, Mirka, από το επαγγελματικό τένις: "H Mirka είχε έναν τραυματισμό στο πόδι της και της είπα ότι δεν υπήρχε λόγος να αγχώνεται και να σταματήσει. Το είπα λες και ήταν η ευκολότερη απόφαση στον κόσμο. Τώρα μου φαίνεται τρελό, παίζω ακόμα τουρνουά στα 40 μου και το βρίσκω δύσκολο να σταματήσω."

Για τότε που η Mirka ξέχασε ότι είχε αγώνα: "Έχει συμβεί - και μπορεί να μην είναι χαρούμενη που θα το πω αυτό τώρα, αλλά μου έχει τηλεφωνήσει κατά τη διάρκεια αγώνα. Είχε ξεχάσει εντελώς ότι έπαιζα (γέλια). Αυτό μου άρεσε σε εκείνη, το βρήκα πολύ γοητευτικό. Όταν είναι στο τένις, είναι αφοσιωμένη σε αυτό, όταν όμως είναι εκτός, καταφέρνει να είναι τελείως εκτός."

Η ζωή στο tour με τα παιδιά: "Το να ταξιδεύεις με όλη την οικογένεια πολλές φορές δεν είναι και το καλύτερο. Μετά γεννήθηκαν και τα κορίτσια, δίδυμα! Αυτό μας τρόμαξε πολύ. Πραγματικά πίστευα πως δεν θα τα καταφέρναμε. Είμαι όμως πολύ περήφανος που βρήκαμε τον τρόπο, είναι ηράκλειος άθλος."

Για την αναγνώριση στην πατρίδα του, που άργησε να έρθει: "Αυτό ίσως ακουστεί υπερβολικό, αλλά μου πήρε τρια τρόπαια Wimbledon για να αρχίσουν να συνειδητοποιούν στην Ελβετία ότι ήμουν καλός. Κάποιες φορές συνέβαινε να είχα μεγαλύτερη αναγνώριση στο εξωτερικό απ' ότι στην πατρίδα μου. Νιώθω πολύ τυχερός που μεγάλωσα στην Ελβετία και ακόμα μπορώ να έχω μια φυσιολογική ζωή. Αυτό με έκανε τον άνθρωπο που είμαι σήμερα."

Για την υστεροφημία του: "Ελπίζω να με θυμούνται σαν έναν καλό παίκτη του τένις και ως άνθρωπο, ελπίζω να είμαι ένα υπόδειγμα, ότι ακόμα και αν έχεις γνωρίσει αρκετή επιτυχία, μπορείς να είσαι αξιοπρεπής, να έχεις καλή συμπεριφορά και να είσαι δίκαιος με τους άλλους."

Για το ιδανικό τέλος στην καριέρα του: "Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο για μένα! Αλλά ελπίζω να βρεθεί η κατάλληλη στιγμή. Είμαι σίγουρος πως θα το ξέρω όταν έρθει εκείνη η στιγμή. Δε φοβάμαι για το τι θα κάνω μετά το τέλος της καριέρας μου, θα είναι μια ομαλή μετάβαση. Η Mirka και εγώ καταφέρνουμε να έχουμε μια καλή ισορροπία ανάμεσα στο τένις, στην οικογένεια και τους φίλους μας. Αυτό με κάνει περισσότερο περήφανο απ' όλα. Άλλωστε, τι είναι πιο σημαντικό στη ζωή;"