Tο 2022 ήταν μια φανταστική χρονιά για τον Carlos Alcaraz, που τον βρήκε στην κορυφή σε αρκετές λίστες. Η πιο σημαντική είναι αναμφίβολα αυτή της παγκόσμιας κατάταξης της ΑΤΡ, με τον 19χρονο Ισπανό να ανεβαίνει στο Νο.1 μετά την κατάκτηση του US Open στις 12 Σεπτεμβρίου και να μένει εκεί για τους 4 τελευταίους μήνες της χρονιάς.

Ήταν μια χρονιά στην οποία κέρδισε επίσης περισσότερα χρηματικά έπαθλα από κάθε άλλον (10,1 εκατομμύρια δολάρια), πέτυχε 57 νίκες σε 70 αναμετρήσεις (57-13), 9 από αυτές ενάντια σε παίκτη από το Top 10 και κατέκτησε 5 τίτλους, ένα Grand Slam, δυο σε Masters και δυο σε 500άρια τουρνουά!

"Το 2022 θέλω να μπω στο Top 15"

O Alcaraz είχε δείξει ήδη πως μπορούσε να τα βάλει με τους καλύτερους στα μεγαλύτερα τουρνουά, όταν έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του US Open το 2021, στην ηλικία των 18 ετών. Θυμίζουμε πως είχε αποκλείσει και τον Στέφανο Τσιτσιπά σε έναν συγκλονιστικό αγώνα στα 5 σετ στον 3ο γύρο.

Στο τέλος εκείνης της σεζόν, που τον βρήκε στο Νο.32 του κόσμου, είχε δηλώσει ότι ο στόχος του για το 2022, ήταν απλά να μπει στους πρώτους 15 της παγκόσμιας κατάταξης.

"Αυτή η χρονιά ήταν ένα breakthrough για μένα. Ελπίζω να είναι η αρχή για κάτι μεγάλο. Το 2022 βάζω ψηλά τον πήχη και θέλω να μπω στο Top 15. Θα προσπαθήσω ακόμα και να προκριθώ στο ATP Finals στο Τορίνο. Είναι δύσκολος στόχος, αλλά είναι ένας καλός στόχος για το τέλος της σεζόν", είχε πει τότε ο νεαρός Ισπανός, που δεν κατάφερε να παίξει στο ATP Finals λόγω της θλάσης που υπέστη στους κοιλιακούς του, αλλά τερμάτισε στο Νο.1 του Race.

Το πρώτο Masters στο Μαϊάμι

Η χρονιά ξεκίνησε καλά για τον Alcaraz, παρότι δεν κατάφερε να κάνει μεγάλη πορεία στο Australian Open, όπου "λύγισε" στο tie-break του 5ου σετ απέναντι στον Matteo Berrettini στον 3ο γύρο. Λιγότερο από έναν μήνα αργότερα, κατέκτησε τον μεγαλύτερο τίτλο στη μέχρι τότε καριέρα του, το 500άρι στο Ρίο, κερδίζοντας στον τελικό τον Diego Schwartzman με το εμφατικό 6-4, 6-2. Ήταν ο 2ος τίτλος στην καριέρα του, μετά το 250άρι του Ούμαγκ που είχε κερδίσει το καλοκαίρι του 2021.

Οι εκπληκτικές του εμφανίσεις συνεχίστηκαν και τον Μάρτιο, όπου είχε έναν εξαιρετικό μήνα στα αμερικάνικα Masters. Στο Indian Wells "λύγισε" στα ημιτελικά από τον αήττητο μέχρι τότε στη χρονιά, Rafael Nadal, ενώ στο Μαϊάμι έφτασε μέχρι το τέλος, κατακτώντας το πρώτο του 1000άρι και βελτιώνοντας ξανά το ρεκόρ του. Σε ένα τουρνουά που κέρδισε μεταξύ άλλων τους Τσιτσιπά, Marin Cilic, Hubert Hurkacz και Casper Ruud, ο Alcaraz κατάφερε ως εκείνο το σημείο να έχει 16 νίκες στους 17 πρώτους αγώνες του στη χρονιά, αλλά και να πιάσει τον μεγάλο του στόχο, ανεβαίνοντας στο Νο.11 της παγκόσμιας κατάταξης. Και είχε συμπληρωθεί μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2022...

Top 10 στη Βαρκελώνη, έπος στη Μαδρίτη

Στις 24 Απριλίου, ο Alcaraz κατέκτησε το 500άρι της Βαρκελώνης και μπήκε για πρώτη φορά στο Top 10. Ήταν ο νεότερος που το κατάφερε μετά από τον Rafael Nadal (και για τα τελευταία 17 χρόνια) και πολλοί ήδη άρχιζαν να τον παρομοιάζουν με τον Rafa, λέγοντας πως είναι ο διάδοχός του.

Στη Βαρκελώνη ο Ισπανός είχε ένα τρομερό τουρνουά, όπου κέρδισε ξανά τον Τσιτσιπά και βελτίωσε το ρεκόρ του απέναντι στον Έλληνα τενίστα στο 3-0. Στη συνέχεια έσωσε 2 match points απέναντι στον Alex De Minaur για να προκριθεί στον τελικό, όπου κέρδισε τον Pablo Carreno Busta.

Σύντομα θα κέρδιζε και τον δεύτερο τίτλο του σε Masters, ξανά μπροστά από συμπατριώτες του, στη Μαδρίτη της Ισπανίας, όπου έγραψε το πρώτο του έπος, κερδίζοντας 4 high-ranked παίκτες στη σειρά και 3 από το Top 5.

Στον 3ο γύρο κέρδισε τον Cameron Norrie με 6-4, 6-7 (4), 6-3, στα προημιτελικά απέκλεισε τον Rafael Nadal με 6-2, 1-6, 6-3 και στα ημιτελικά επικράτησε του κορυφαίου της παγκόσμιας κατάταξης, Novak Djokovic, μετά από πραγματικά επική μονομαχία, με 6-7 (5), 7-5, 7-6 (5). Στον τελικό κέρδισε και το Νο.3 του κόσμου, Alexander Zverev, με 6-3, 6-1.

Back-to-back τελικοί σε Αμβούργο και Ούμαγκ

Οι επόμενοι μήνες ήταν το μόνο διάστημα στο οποίο ο Alcaraz δεν έκανε τόσο υψηλή συγκομιδή και επομένως θα είναι αυτό το οποίο θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί το 2023, ώστε να μαζέψει βαθμούς και να μείνει στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης. Στο Roland Garros είχε φτάσει μέχρι τα προημιτελικά, αλλά εκεί ο Zverev τον κέρδισε και πήρε τη ρεβάνς για την ήττα του στη Μαδρίτη.

Στη συνέχεια ο Ισπανός επέλεξε να πάει στο Wimbledon χωρίς να παίξει σε κάποιο άλλο τουρνουά προετοιμασίας στο γρασίδι και δεν τα πήγε άσχημα, αλλά ήταν κατώτερος των περιστάσεων στον αγώνα του 4ου γύρου με τον Jannik Sinner. Άφησε κι άλλους βαθμούς σε δυο τουρνουά που ήταν το φαβορί, χάνοντας και τα δυο στους τελικούς, στο Αμβούργο από τον Lorenzo Musetti και στο Ούμαγκ από τον Sinner. Ακόμα και σ' αυτό το διάστημα που δεν ήταν το καλύτερό του, ο Ισπανός έδειξε εντυπωσιακή συνέπεια και δεν έχασε κανένα ματς αμαχητί.

Πρώτος Grand Slam τίτλος και Νο.1

Στα δυο Masters πριν το US Open o Alcaraz συνέχισε να γεμίζει αμφιβολίες. Στο Τορόντο έχασε στην πρεμιέρα του από τον Tommy Paul μετά από μάχη των τριών σετ, ενώ στο Σινσινάτι ηττήθηκε στα προημιτελικά από τον Cameron Norrie, ξανά έπειτα από μάχη.

Στο US Open ωστόσο βρήκε το ρυθμό του και μπήκε στη δεύτερη εβδομάδα έχοντας κερδίσει τους πρώτους 3 αγώνες του χωρίς χαμένο σετ, με τους Sebastian Baez, Federico Coria και Jenson Brooksby.

Εκεί άρχισαν τα δύσκολα για τον Ισπανό, που βρήκε το δρόμο προς τη νίκη σε 3 διαδοχικούς αγώνες που έφτασαν σε 5ο σετ! Στον 4ο γύρο κέρδισε τον Marin Cilic με 6-4, 3-6, 6-4, 4-6, 6-3, στα προημιτελικά τον Sinner με 6-3, 6-7 (7), 6-7 (0), 7-5, 6-3 και στα ημιτελικά τον Frances Tiafoe με 6-7 (6), 6-3, 6-1, 6-7 (5), 6-3.

Δείχνοντας απίστευτο ψυχικό σθένος για την ηλικία του και παρότι πήγε στον τελικό έχοντας δώσει αυτά τα εξαντλητικά παιχνίδια, ο 19χρονος Carlos ήταν αισθητά καλύτερος και πιο έτοιμος από τον Ruud, τον οποίο κέρδισε με 6-4, 2-6, 7-6 (1), 6-3 και έγινε ο νέος πρωταθλητής του US Open, γράφοντας το όνομά του με χρυσά γράμματα στην ιστορία του τένις.

Έγινε ο νεότερος πρωταθλητής σε Grand Slam από την εποχή του Nadal, καθώς και ο νεότερος παίκτης στην ιστορία που ανεβαίνει στο Νο.1 της παγκόσμιας κατάταξης από το 1973, όταν και συστάθηκε.

Η εξασφάλιση του Year-end No.1

Στο πρώτο τουρνουά που έπαιξε ως Νο.1, ο Alcaraz έχασε στην πρεμιέρα του στο Astana Open από τον David Goffin, με 7-5, 6-3. Ήταν ο 63ος αγώνας του στη χρονιά και ο πρώτος που δεν κέρδισε σετ, δηλαδή η πρώτη του straight sets ήττα ήρθε τον Οκτώβριο!

Τα indoors πάντως γενικά δεν πήγαν καλά για τον Alcaraz, που έχασε επίσης με 2-0 σετ από τον Felix Auger-Aliassime στα ημιτελικά του Swiss Indoors στην Ελβετία, ενώ στο Masters του Bercy στο Παρίσι έχανε με 3-6, 6-6 (1-3) από τον Holger Rune, όταν εγκατέλειψε το ματς. Μια μέρα αργότερα θα ανακοίνωνε πως υπέστη θλάση στους κοιλιακούς του, αποσύροντας τη συμμετοχή του από το ATP Finals.

Παρότι δεν έπαιξε στο Τορίνο, ο Alcaraz κατάφερε να διατηρηθεί στο Νο.1 της παγκόσμιας κατάταξης και να γίνει ο νεότερος της ιστορίας που πετυχαίνει το Year-end No.1.

"Σημαίνει πολλά για μένα αυτό το τρόπαιο και το Νο.1. Το να είμαι μέρος της ιστορίας μαζί με όλους αυτούς τους θρύλους, είναι κάτι που με κάνει να νιώθω εκπληκτικά", είχε πει ο Alcaraz όταν παρέλαβε το τρόπαιο για το Year-end No.1 από τον πρόεδρο της ΑΤΡ, Andrea Gaudenzi, στο Τορίνο.